| Full text |
in een land , waer zy noch krediet noch aenbeveling
had. Daer zy van niemand iets wilde afbidden, na
den dood van hem, dien zy alleen bemind had, schonk
het ongeluk haer moed, Zy besloot , met behulp harer
slavin, een hoekje gronds te bebouwen , om zich een
middel van bestaen te verschaffen.
Op een byna woest eiland, alwaer de grond voor
ieder vry is, koos zy noch de vruchtbaerste streken ,
noch de gene voor den koophandel voordeeligsts
maer, hakende naer eene verborgene wykplaets, om
eenzaem en onbekend te kunnen leven, spoedde zy
zich van de stad naer deze rotsen, om er, als in een
nest, te verschuilen. [let is een natuertrek allen ge-
voeligen en lydenden wezens gemeen , naer de meest
woeste en ongebaende plaetsen te vlugten, alsof
rotsen bolwerken waren tegen den onspoed, en
de kalmte der natuer de stormen der ziel konde stil-
len. Maer de Voorzienigheid, die ons bystaet , wan-
neer wy het naodige alleen verlangen, schonk aen
mevrouw Delatour een goed, dat rykdommen of
grootheid niet geven kunnen : dat is eene vriendin.
In dit oord woonde, sedert een jaer, eene leven-
dige, goede en gevoelige vrouw; haer naem was
Margaretha. Zy was geboren in Brittanje, uit een-
voudige landlieden, die haer beminden en gelukkig
zouden gemaekt hebben, ware zy niet zwak genoeg
geweest was, om aen de liefde van een naburigen
edelman te gelooven, die beloofd had haer te trouwen.
Maer deze,nazyne drift voldaen te hebben,verwyderde
? |
