| Full text |
past zulks uiteraard niet voor de fiches van de onderwerpscatalogus (van de
S B A.). Het wetenschappelijk karakter van de bibliotheek kan een meer
rationele strengheid eisen, terwijl anderzijds de manipuleerbaarheid der steek-
kaart 66n riiiiïiere mogelijkheid tot verwijzing schept .Het zal de hezoeker
van een kleine Openbare Bibliotheek geenszins vooruithelpen van «Mede-
deelingen » naar « Mededelingen » te verwijzen, wanneer beide in de gedrukte
catalogus net op elkaar volgen. Toch dient het te gebeuren, daar andere vor-
men tussen de beide voornoemde kunnen opduiken.
Het is duidelijk dat in generlei opzicht aan de alfabetische orde getornd
wordt. Titels van romans en toneelspelen, van de belletrie, enz., worden
overigens trouw weergegeven ; in geen geval mag het tijdsbeeld teloorgaan,
ook niet in de titelcatalogus. Merken wij tenslotte op dat de Belgische en
Nederlandse plaatsnamen onveranderd blijven, zolang de vereenvoudiging niet
ambtelijk geschiedt.
Wat tenslotte het meest tijdrovende werk zal blijken ? Het overlopen,
stuk voor stuk, van alle steekkaarten, op zoek naar de eventueel te wijzigen
spelling van de « zie »- en « zie ook »-verwijzingen die, om de gebruiker niet
in de war te brengen, het nieuwe-spellingbeeld moeten vertonen.
E. THYS.
De V.S. in de Openbare Bibliotheek
Dat met het officieel in voege treden van de Vereenvoudigde Spelling
ook de Openbare Bibliotheek in haar catalogi een aantal wijzigingen zou aan
te brengen hebben, lag voor de hand. Toch dient al dadelijk gezegd, dat er
van eigenlijke nieuwe problemen geen sprake is. De geldende regels voor
titelbeschrijving en catalogisering .blijven hun volle waarde behouden,
immers, reds vroeger werden verschillende uitgaven, geredigeerd in de
« vereenvoudigde », op de hun door het spel van de catalogusregels toegewe-
zen plaats ondergebracht. Hierin schuilt, in principe, dus geen moeilijkheid.
Waar het echter wel op aankomt is, dat het hele catalogusapparaat aan een
grondig onderzoek wordt onderworpen, waarbij systematisch alle verschuivin-
gen worden opgetekend, een « werkje », dat ogenschijnlijk niet zo heel veel
om het lijf heeft, maar dat toch heel wat tijd van de bibliothecaris in beslag
zal nemen.
Na deze korte inleidende beschouwingen ware het misschien wenselijk
even de voornaamste wijzigingen, die zich kunnen voordoen, onder ogen te
nemen.
De alfabetische auteurscatalogus (hoofdwoordencatalogus) zal, uit de
aard van de zaak, het meest aan veranderingen onderhevig zijn. Immers, hier
moet rekening gehouden worden met een aantal anoniemen en pseudoniemen,
die er in verwerkt zijn. Wat de laatste betreft, deze worden beschouwd als
hebbende de gelijke waarde van een auteursnaam ; ze blijven bijgevolg onge-
wijzigd, behalve echter wanneer de auteur zijn schuilnaam aan het nieuwe
schriftbeeld heeft aangepast. Is zulks het geval, dan worden alle werken onder
het « nieuwe » pseudoniem bijeengebracht met, noodzakelijk, een verwijzing
van de vroegere naar de vereenvoudigde. |
