Full text |
Ook de anoniemen, waarvan het hoofdwoord een nieuwe-spellingsregel
te volgen heeft, leveren stof tot nadenken. Zal men hier aan de louter alfa-
betische rangschikking de voorkeur blijven geven ? Dit zou dan b.v. tot het
volgende kunnen leiden :
1. Toose, W.
2. Tooveres van Milton-Hill.
3. Tooverspiegel, De.
4. Topelius, Zacharius.
5. Toussaint van Boelaere, Fernand.
6. Toveres, van Milton-Hill. (aangepaste uitg.)
7. Toverspiegel, De gebroken.
8. Tovote, Hans.
Schijnbaar is er iets onlogisch in deze volgorde. Hoofdwoorden 2 ën 6,
zowel als 3 en 7, horen feitelijk bij elkaar, en zijn enkel door het toeval ge-
scheiden in een instelling, die niet historisch reageert in principe, zoals de
Openbare Bibliotheek. Hoe hiervoor een oplossing te vinden ? Ofwel moet
de gebruiker van de catalogus zich instellen op een dubbele reeks (gelijklui-
dende, doch niet gelijkgespelde) rangwoorden en zelf zoeken, ófwel moet
afbreuk worden gedaan aan de streng-alfabetische volgorde. Maar of dit
laatste aanbeveling verdient ? Wij zouden kordaat zeggen, neen, om het cata-
logiseer-principe zuiver te houden. In beide gevallen echter mogen zekér de
nodige verwijzingen niet ontbreken ! En gelet op het bijzondere karakter van
de Openbare Bibliotheek, waar rekening moet gehouden worden met ongè-
schooldheid, verzwakking in de spellingvastheid, zeker na verloop van jaren,
daar lijkt de vice-versa verwijzing wel geboden. Zeker tijdelijk .
Ook daar, waar in de Openbare Bibliotheek de Cutter-naamtafels worden
toegepast, zal bij de anonymi met deze dubbelheid dienen rekening te worden
gehouden. De signaturen kunnen hier inderdaad merkelijk verschillen :
doode (D 65) en dode (D 56), eeredienst (E 16) en eredienst (E 35), enz.
Hersigneren ? Stomme kaarten aanbrengen ?
Eenzelfde moeilijkheid als voor de anoniemen van de alfabethische, de
hoofdwoordencatalogus, geldt voor de titelcatalogus. Hier ook zullen zich
gevallen voordoen, waarbij titels met een analoog hoofdwoord, maar waar-
van de spelling anders is, uit elkaar worden getrokken. De «zie» en «zie
ook »-verwijzingen mogen echter niet vergeten worden, waar de oude spel-
ling moet verdwijnen.
Waar de Openbare Bibliotheek over de onderwerpscatalogus beschikt,
zal deze heel wat omspellingen moeten ondergaan, veranderingen echter, die
met de zuivere catalogiseertechniek weinig of niets te maken hebben. Toch
zullen ze heel wat werk met zich brengen. Talrijke trefwoorden zullen moeten
worden nagekeken, doch ook de fijnregeling per onderwerp zal, met het oog
op kleine omzettingen, helemaal en met zorg moeten doorgewerkt worden.
Verwijzingen zullen moeten worden tussengelast, alhoewel het geheel niet
nutteloos ingewikkeld moet worden gemaakt. Het valt nog na te gaan of het
beslist noodzakelijk is van Wenen naar Weenen te verwijzen, waar dit b.v.
vroeger toch ook niet geschiedde van Calmpthout naar Kalmthout. Uit het
I I |