Full text |
dat J. Van Gennep bepaald te prijken staat onder Gennep. Zelfs de Hollanders heb-
ben soms de hoffelijkheid zoover gedreven L. Van der Linden te laten onder de Van
in gezelschap van E. Vanderveide, terwijl ze hier, zoo die regels verder worden toe-
gepast, Van Moerkerken onder de M kunnen vinden als hunne landgenoote C. Van de
Graft onder de V is blijven hangen.
De moraal uit de voorga.ande beschouwingen is dubbel.
De nood aan uitgebreide en naar alle zijden door vafylui ingestudeerde regels ter
katalogiseenng laat zich na een dergehjke publicatie nog nijpender voelen.
Wat nu die herrie rond die van-vraag betreft en dit is op verre na de eenige
strijdvraag niet die door schematische «Instructions» wordt opgeworpen — kan men
kort samenvatten.
Ik geloof met dat er twijfel kan bestaan over de behandeling van namen op
«van» (onder alle mogehjke vormen) die gedragen worden door burgers van landen
die het Nederlandsch met als officieele taal of als één der nationale talen aanvaarden.
In twijfelachtige gevallen kan een verwijzing van een mogehjken maar met verkozen
vorm naar het aangenomen rangwoord nooit kwaad. Men kan misschien wel opwer-
pen dat een catalogus hier ten onzent eerst en vooral voor ons eigen gebruik bestemd
is, het valt niettemin niet te ontkennen dat we ook eenigszins met de gebruiken van de
geïnteresseerde landen moeten rekening houden — te meer daar men zich elders wel
dezelfde moeite kan en wil getroosten.
Buiten dit geval van dergelijke namen op «van» bestaat er maar. de dubbele uitweg:
ofwel men neemt alles ongewijzigd zonder omzetting over(zooals dit tot hiertoe gegolden
heeft) ofwel sluit men zich kordaat en logisch aan bij het Noord-Nederlandsch gebruik
mits we de Hollanders cadeau doen met de uitzonderlijke behandeling die ze tot hier-
toe soms voor «Vlaamsche» namen op «van» voorzagen.
Tusschen die twee oplossingen valt de keuze: alle traditioneel middelmatisme is
hier uit den booze.
Van bibliographisch standpunt uit zijn de laatste Brusselsche regels op dit gebied
halfslachtig, onvolledig, onpractisch, wijl irrationeel. Om uit dien ongelukkigen toestand
te geraken ligt de redding op een der twee hierboven uiteengezette wegen.
Van een ander standpunt uit bekeken valt de keuze niet moeilijk al stelt ze zich
anders. Blijven we bij de traditie die hier te lande in officieele middens min of meer
in zwang is en zullen we ons op dit gebied weer van dag tot dag verder verwijderd
voelen van de Noord-Nederlandsche gebruiken — wat onaannemelijk is in dezelfde
taal- en kultuurgemeenschap gÿN ofwel schrikke men niet terug voor een radikale oplos-
sing die afbreuk doet aan een tamelijk diep ingewortelde traditie maar waaraan anderen,
buiten alle kultuurgemeenschappelijke .beschouwingen om, nu ook beginnen te tomen, en
demze men niet terug voor een voorbijgaande moeilijkheid eener aanpassing en omwer-
king van het bestaande in den zin van een logisch doorgevoerde eenmaking met de
Noord-Nederlandsche gebruiken op dit stuk van zaken en we komen tot een gezonden
toestand die ons bibliotheconomisch leven zoowel als onzen algemeenen wetenschappelijken
opgang, i.a.w. onze kultuurontplooiing voor ons zelf eri voor ’t aanschijn van het bui-
tenland zou ten goede komen.
I40 |