| Full text |
den Staat erkend worden, toegankelijk moet zijn voor iedereen (dus
ook voor inwoners van andere gemeenten).
Sommige groote steden, die reeds veel grooter sommen uit-
geven dan die door art. 4 voorzien zijn, willen zich door den Staat
niet. doen erkennen, of liever : weigeren zich aan het staatstoezicht
te onderwerpen, omdat zij door de toepassing van deze bepaling
zouden verplicht zijn, de inwoners van andere voorsteden tot hun
stadsbibliotheken toe te laten, en omdat aldus hun uitgaven zouden
verdubbeld worden. Liever verliezen zij een toelage van 450 fr.
(vergoeding bibliothekaris) en een honderdtal boeken... Maar
verdienen nochtans deze steden, die honderdduizenden frank aan
hun boekerijwezen besteden, geen staatshulp ?
IV. Op een vraag van een volksvertegenwoordiger, onlangs
aan den Minister van Kunsten en Wetenschappen gesteld : of
het diploma van bibliothekaris geldig was bij de pensioenbereke-
ning der 'onderwijzers, antwoordde de minister ontkennend.
Dit schijnt me een onrechtvaardige maatregel. Evenals de
diploma’s van handenarbeid, landbouw en teekenen, moet het
diploma van bibliothekaris voor een dienstjaar in rekening ge-
bracht worden door de op pensioengaande onderwijzers, wanneer
ze inderdaad in een bibliotheek werkzaam zijn. In dien zin zullen
voetstappen gedaan ,worden door het bestuur onzer Vereeniging.
V. Een Koninklijk Besluit heeft de vergoedingen der bibliothe-
karissen vastgesteld. Doch de Staat geeft slechts éen vergoeding
per boekerij. Dat is onzin ! Zoo zijn er bibliotheken die meer
dan 1000 lezers tellen en waarin 7 bibliothekarissen werkzaam
zijn. De hoofdbibliothekaris alleen ontvangt 450 fr., terwijl kleinere
boekerijen in ,de zelfde stad, met weinig lezers, waarin slechts
1 bediende werkzaam is, ook 450 fr. ontvangen... De vergoedingen
zouden beter verdeeld worden in verhouding der gedane onkosten
of van het getal lezers.
Ziedaar eenige vraagstukken die wij opwerpen en die wij
gaarne besproken zagen door onze leden.
Misschien zullen andere lezers nog andere opwerpingen maken,
nopens een gebeurlijke wetsaanvulling. Met genoegen zagen wij
daarom eenige brieven te gemoet... Aime*De Cort. |
