| Full text |
Nederland, de wenselijkheid van een permanente onderwijskundige begelei-
ding op de diverse opleidingen, het belang van het didactisch handelend’
optreden van de vakdocent, aan de orde komen, wordt er ingegaan op het
voorstel van één van de deelnemers om aan de hand van het model van
Glaser in groepjes de lessen titelbeschrijven nader onder de loupe te nemen.
Hiervoor worden ongeveer 30 minuten uitgetrokken. Nadat elke groep zijn
formulering omtrent doelstelling e.d. heeft voorgelezen, concludeert de
inleider, dat men vaak té gedetailleerd te werk is gegaan bij de doelstelling-
omschrijving en dat de belangrijkheid van de evaluaties (de produc-
tevaluatie, het toetsen van de student d.m.v. opdrachten en de proces-
evaluatie, via gesprekken met studenten en docenten de aangeboden leerstof
aan een kritisch onderzoek onderwerpen), is onderkend.
Hierna wordt de ochtendsessie, waardoor de deelnemers zich meer
bewust zijn gaan worden van hetgeen doceren eigenlijk inhoudt, gesloten.
H. J. H. HES SELS
BDA Tilburg
Internationale ontwikkelingen
op het gebied van standaardisatie
en normalisatie van het titelbeschrijven
A. L. VAN WESEMAEL
Universiteitsbibliotheek Utrecht
Verslag. — Internationale standaardisatie en normalisatie van het titel-
beschrijven behoort tot de taken van de International Standard
Organisation’ (ISO).
ISO is op democratische wijze georganiseerd. Door middel van inge-
wikkelde stemprocedures probeert men de belangen van zoveel mogelijk lan-
den tot hun recht te laten komen.
ISO kent een aantal werkcommissies, z.g. technical committees’ (tc’s).
Zo houdt de tc 46 zich bezig met het voorbereiden van normen : Draft In-
ternational Standards’ (D.I.S.), b.v. voor translitteratie, papierformaten e.d.
ISO wil een zelfstandige organisatie zijn. Samenwerking met andere op in-
ternationaal vlak werkzame organisaties verloopt soms moeizaam.
IFLA produceert normen die niet altijd door ISO worden geaccepteerd.
ISBD(M), ontwikkeld door IFLA, is wel door ISO geaccepteerd.
UNISIST (een project ressorterend onder UNESCO) ontwikkelt zelf geen
normen, maar probeert normen in te passen in een ruimer kader b.v.
‘Reference manual’.
Bibliotheekgids—Jg. 53— Nr. 4 —1977 / 225 |
