| Full text |
.>.
DE DUITSCHE VOLKSBOEKERIJ
door PROF’ D' KL. LOEFFLER
Direktor der Stads- en Universiteitsbibliotheek, te Keulen
Mijn geëerde collega, de heer Dr Debaive, uit Gent, is zoo vriendelijk
geweest, in het laatste Februari-nummer van ditzelfde tijdschrift (1), op
mijn klein artikel over de Belgische Volksbibliotheken te wijzen en' heeft,
aan het slot dezer bespreking, mijn verwijzing naar den «geest van Leipzig»
sterk naar voren gebracht. In verband daarmee wensch ik een en ander op te
merken.
Ik heb van de «Leipziger richting» gesproken, omdat de woordvoerder
dezer richting, Walter Hofmann, voortdurend en op bijzonder geschikte en
indrukmakende wijze, den nadruk heeft gelegd op hetgeen, naar het me
voorkomt, aan de volksbibliotheken nog ontbreekt: in tegenstelling met de
mechanische uitleening, de psychologiseerende en individualiseerende uitlee-
ning, en in tegenstelling met de eenheidskatalogen, die wel voor de weten-
schappelijke bibliotheken, echter niet voor de volksboekerijen geschikt zijn,
de keuze-catalogi voor de verschillende sociologische groepen en voor de
verschillende leeftijden.
Ik verzöek echter den lezer mijn wijzen op Leipzig niet zóó te willen
verstaan, dat ik de andere richting der Duitsche volksbcekerij als achterlijk
beschouw. Beide richtingen spelen trouwens nu neg een rol in de geschie-
denis van het Duitsche bibliotheekwezen.
Tot nu staat vast, dat, aansluitend bjj de boekerijbeweging van het
begin der jaren negentig, de grondslagen gelegd werden vanaf 1895 tot 1900.
Wat later komt, is niets anders dan uitkiezen, samenvatten en differentieeren,
geleidelijk verdiepen der theorie van haar psychologische en pedagogische
basissen. Tot de eischen van dien tijd behooren reeds: in het levem roepen
van ambten, waarvan de titularissen, als hoofdbezigheid, de rol van raad-
gevers te vervullen hebben; aanstellen van geschoolde vakbibliothecarissen en
van bestuurders, waarvan dit bestuurschap de hoofdbezigheid is; zorgvuldige
boekenkeus; boekenverzorging door het personeel; pedagogiek dër uitleening;
«twee-boeken-stelsel» (een werk van onderrichten den - aard, een boek van
ontspanningslectuur, ten einde blinde leeswoede tegen te gaan) ; opmaken van ■ 1
(1) VIIIe Jaargang, nr | blz. 6-8..
44 |
