Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>STEPHANIE. Omdat gij dit lot ondergaan wilt, en dnt gij u als martelaar moedwillig voordoet. Of denkt gij misschien dat het volk, uwe vrienden zelven, u eenigen dank zullen weten, wanneer gij van honger sterft. Degenen die u vroeger, voor uwe denkwijze, u zagen opofferen, en die u thans verarmoed langs de straten zien gaan, schokschouderen en zeggen dat gij een gek zijt, zonder te rekenen dat degenen, die gij aanrandt, de rijken, de grooten der wereld, u met verachting den rug toekeeren, te beginnen met mijnen oom Kranshof die ons zelfs niet meer groet.</p>
<p>STARING. Ik heb het reeds lang bemerkt; hij vliedt ons. omdat hij vreest dat wij aan zijne deur zouden komen kloppen; maar ik heb den groet van dien loondief niet noodig, en het manifest, dat ik gisteren opgesteld heb, en dat wij door den Werkersbond in zijne fabriek zullen doen verspreiden, zal hem op het geweten drukken. Hij hoeft niet te raden, wie hem den slag toebrengt; ik heb het manifest onderteekend.</p>
<p>STEPHANIE. Kranshof is een man van eer; de gansch. stad draagt hem achting toe, zijne fabriek is het toonbeeld der nijverheids gestichten; hij heeft er eene voorzorgkas en-eene ziekenbus opgericht.</p>
<p>STARING (bitter glimlachend). Zoo als al de bazen, en hij bestuurt er de fondsen van.</p>
<p>STARINC (smartelijk). Geld !... (Met eene zeer pijnlijke uitdrukking.) Ik wensehte dat ik mijn bloed kon verkoopen om u niet meer te hooren klagen. (Eene traan wissehend na eene korte pos, beraden.) Het is gelijk; ik blijf mijn doel najagen, en moet ik als martelaar eener heilige zaak sterven, ik zal mijn lot ondergaan!</p>
</text>
|