Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>toch iets dat iedereen niet behoeft te weten, noch dat aan 't klokzeel dient gehangen. Gij moogt het weten, beste, omdat ik in u volle vertrouwen heb, .en gij mij wellicht goeden raad kunt geven.</p>
<p>Spreek dan</p>
<p>Ja, ziet ge, 't is no.g zoo gemakkelijk niet om te beginnen; 't is nog al vreemd, ik moet het bekennen, en</p>
<p>Wel! zeg maar, is 't misschien eene « liebegeschichte »? hebt ge met den laatsten boot nieuws van « la dame de vos 1-é-yes » ontvangen, of?</p>
<p>Neen, dat niet ! integendeel! ik heb in Europa slechts ééns bemind, toen ik uit de Latijnsche klassen kwam en naar de hoogeschool zou gaan maar 'k ben zoo slecht uitgemeten, dat ik nimmer gedurfd heb voorkeur te gevoelen voor de eene of andere schoone. Maar, wat ik u me'èdeelen wilde, is ook eene liefdehistorie, of eene « liebegeschichte » zooals gij het ding noemen wilt</p>
<p>—Ho !ho ! waarde! wat mag dat wel zijn ? En, ging hij schertsend voort, daar hij wist dat Frans nog al aan romantismzucht leed, ge zoudt mij wellicht gaarne een ode of wat voorlezen, die ge aan de maan opgedragen hebt, en waarin ge hart met smart, engelin met maneschn, liefde met griefde, enz.. rijmen deedt ? Kom, Hugo, spot nu niet! 't is ernstiger dan gij meent; en, bovenal, ik zweer u dat ik tot nog toe mij aan geene Ode bezondigd heb. Zoo, wat is het dan? of liever, zeg mij rechtuit wie het voorwerp uwer liefde is?</p>
<p>Luister eerst en vooral. Gij weet, ik ben tamelijk door de fortuin bevoordeeld; ik ben alleenlijk hier gekomen omdat er in Europa geene toekomst, of ten minste, zeer weinig toekomst meer</p>
</text>
|