| Full text |
8 Over opmerkzaam?
en bepeinzen wij zijnen redelijken en veel ome
watrenden geest. ]
ermogens , waardoo
maakt werd dan de
Eeuwigen omringe
alleen in diepe Snaren 3
vele blijken van goddelijke al
goedheid, als deze eliban vid
vert: maar dan moeten wij oc
aandrang gevoelen , om dit
niët ‘alleen in ons zelven ongefch(
waren, maar ook in anderen te
te veredelen.
De mensch nu bezit verl
een’ vrijen wil (*). Op elk
dan
C*) Het woord verfland wordt nu
meren , dan eens in eeneu meer bef
Dikwijls verftaat men er door, het g
ziel, om de dingen te leeren kennen,
dat bijzonder vermogen derzelve , om zich
duidelijke denkbeelden te vormen. — De Rede
genfchap van onzen geest, waardoor men den
hang der dingen inziet, beoordeelt, en daaruit be
trekt. — Door Aet gefieugen bewaart men vorige k
beelden, en herinnert men zich gn zaken « en
gebeurtenisfen. — Eindelijk bedoelt « en } door ’s meif-
fchen vrijen wil dat inwendig, [ }
waardoor wij, na voorafgaande kennis ;-nie» all
fchen meerder dingen, het eene kunnen
andere verwerpen: maar ook met der daad
tot eene eigenlijke gehoorzaamheid, Zo
zouden wij niet gezegd kunnen word
op te doen, maar enkel daartoe | ]
en dus ook niet verantwoordelijk z
aech vatbaar voor belooning of
9,
5
lit beginfel
wil wan
vrocht te worde,
1» voor onze dader,
3
? |
