| Full text |
â. als uitvinding
b. geschiedenis van de pers (van het woord)
c. vrijheid van het woord (index en censuur)
Heersende wetten en verdeling
Handl. voor muziek; literatuur en kunst
Woordenboeken : beknopte verklarende en encyclopédies.
Nu wensen wij uit al het voorgaande nog een vruchtbare gevolgtrekking te maken.
Wat zou men er van denken, indien wij de thans besproken wegen en middelen
eens in nauw verband brachten met de volkshogescholen? Daar toch komen, de voorkeu-
ren maar eerst goed afgescheiden tot uiting bij de keuze van cursussen. Elke cursus,
of een som van twee tot drie vormt als ’t ware een natuurlik zich openbarend belang-
stellingscenlrum. Op bescheiden schaal H de plaats daarvoor voorbehouden m de
syllabi zou zeker niet té groot mogen zijn (maar ’t zou interessant uitvallen !)
zou, in samenwerking met de bibliotheken gewis een « volksbibliografie» kunnen ont-
staan- Bibliotheek en volkshogeschool zij vullen elkaar aan, en zij staan zo ver v<$i
elkaar af! Beide berusten op de vrijwillige inspanning en toewijding van de klant, en
beide streven — in essentie-— eenzelfde doel na; de school op actiever wijze dan de
boekerij. Waarom geen open veld aanwijzen? Waarom óf als practiese oefening, of
als controle, óf als aanpassing aan de stofatmosfeer geen grepen gedaan m aanver-
wante gebieden ? Natuurlik vergt dit alles werk en opzoekingen, -want de literatuur-
opgaven dienen van algemene aard te zijn, en moeten de leerling ook iets als ontspan-
ning kunnen geven. Daar is echter brood op de plank. Het doorbladeren van een syi-
lab-prospectus doet de te behandelen centra zo maar opspuiten. Vruchtbaarder werk-
terrein bestaat wel zeker niet.
Zo is het nu wel goed geweest. De handen dienen nu uit de mouwen gestoken
te worden. Wij wachten opgaven... en hulp, handen en geheugens. Zonder overhaas-
ting kan ’t werk gaanH wij werken toch met wissels op lange termijn in ons vak
en de rollen kunnen worden verdeeld. , I . I ; I I
Misschien zal het dan redelijk zijn de optimistiese noot van de aanvang te
laten blijven doorklinken: Waar Werk is V en werk «gezien» wordt, daar bestaat
ook levensgeest, daar is de levensgeest ook van meer dan gewoon instinctief karakter.
Zo wordt het wellicht mogelik van de uitleenboekenj-zonder-meer de dienende open-
bare te maken Zb kan ’t mogelik zijn, dat, wat m een grote boekerij verloren gaat,
het persoonlik «mtact tussen publiek en bibliotheek, hersteld of verstevigd wordt, zonda:
beroep te doen op in beslag genomen handen en hoofden, om terreinen «g
zichten aan te bieden, het fonds renderend te maken. Zo komen wrj
werkend organisme, dat niet vegeteert; er zitten dan zenuwen en harten
bank. En vóór de toonbank duiken steeds nieuwe, verwonderde ten blije, dankbare
BhK| e, in stagen op deze weg erige WÊÈ af I leggen, Hg g
meteen een inhoud aan ons leven. En Wat wij tot stand brengen zal ons helpen een
plaats te veroveren onder de zon. Zo wij in staat zijn iets te verwenhjken m deze B
dan zullen onze aanspraken op meer en bete, erkenning IËBQ9
meer pretentie krijgen, en Godlof, een trk,e hoyaardtgbetd schtjnt nog altgd
actieve hefboom toe, waarvan de resultaten met altijd even vrang zijn.
Er ligt een wereld open voor onze beweging... een wereld van verdieping, gg
varen over deze zee gaat langzaam, maar het is lonend in verSC“t M
bhjft er zelf jong bij, en fris ; men biedt de mensen hulp aan, eu men voelt, dat te leven,
I ■ I
29 |
