| Full text |
Jeugdboekengids is door zijn duidelijke, heldere indeling en besprekingen, vooral
wat de Vlaamse auteurs betreft, eveneens een onmisbaar element geworden in de biblio-
grafische apparatuur.
7. Boek en Jeugd : Maandelijkse uitgave der Centrale Vereniging voor Openbare
Bibliotheken uit Nederland, met besprekingen op losse, individuele bladen, met vooraan
per maand een register alfabetisch op de auteursnaam, gevolgd van titel en uitgever. Al
de vermelde titels hebben in het aansluitende pakje hun recensie per blad.
Na vermelding bovenaan van de auteur, komt de titel met volledige titelbeschrijving,
bibliografisch adres en prijsopgave.
Na een beschrijving van de uitvoering wat betreft omslag, druk en illustratie, wordt
de kern van het verhaal uitgelicht.
Een vooraf opgesteld schema van vragen, bij wijze van spreken, dient beantwoord.
Zo worden in de vorm van recensie, de verteltrant, de instelling van de lezer tegenover
het boek, de gerichtheid, de positieve en negatieve zijden van het werk grondig ontleed.
Alles besluit dan met een annotatie.
Eén opmerking zou ik echter willen maken, die misschien buiten het kader van ons
onderwerp valt, doch nu we het over boekselectie hebben, kunnen we hier bezwaarlijk
overheen stappen : voor het aanschaffen van boeken worden onvermijdelijk ook richt-
lijnen gegeven ; spijtig echter is, dat menig, ik zou bijna durven zeggen, bijna alle
Vlaamse uitgaven systematisch van de aankooplijst zouden moeten geschrapt worden,
wil men tenminste Beek en Jeugd involgen. In sommige gevallen is het zelfs zéér
eigenaardig toegegaan : de recensie was prijzend, doch op de vraag „Leeszaalstandpunt”
zoals dat in deze uitgave genoemd wordt, volgt er klakkeloos : niet aanschaffen.
Hier enkele voorbeeldjes, met een paar tegenrecensies, zoals we dat zouden kunnen
noemen.
Jole, Marcel van : Rubens in Italië
Boek en Jeugd : Als enige negatieve opmerkingen : „te dun en te weinig bijzonder-
heden. Veel te oppervlakkig en slecht uitgewerkt kunstenaarsleven. Niet nemen !”
Lektuurgids : „Deze episode uit het leven van de grote schilder werd door Marcel
van Jole in verzorgde, heldere taal weergegeven. Zeer bruikbare aanvul lingslektuur”.
Dan is daar nog het geval van Benny en Lineke door Ronny van Kerckhoven.1.
Idil-Gids formuleert : „Het is een prettige vertelling in uitstekend aangepaste taal,
een prettig boekje om voor te lezen en om zelf te lezen voor iets gevorderde lezertjes,
tevens fleurig geïllustreerd door Fred Garrels”... tot daar dan Idil-Gids.
Boek en Jeugd : „Houterige, moderne, soms grappige, soms hele lelijke illustraties.
Vlaamse woordkeuze, niet geïnspireerd’. Ondanks al deze negatieve besprekingen moet
er dan toch toegegeven worden dat „het boekje wel leuk is, ’n enkel avontuurtje is wel
aardig”. Conclusie is dan : „Bij de Jip en Janneke’s serie steken deze boekjes wel erg
af”. Zou het wel als tegenhanger bedoeld zijn ?
Deze Vlaamse boekjes moeten dan natuurlijk maar enkel „naar behoefte” zoals dat
beleefd heet, aangeschaft worden, of beter „helemaal niet” wordt er nog laconiek aan
toegevoegd !
Daartegenover stellen we dan onmiddellijk enkele recensies over een der laatste
Pinkeltjesdelen van Dick Laan. Na de verschillende conclusies : „middelmatig boek,
volkomen doodgelopen serie, matig boek, hopelijk de laatste uit de reeks”, komt dan :
„kan wel aangeschaft worden, maar is beslist geen succes, kan wel worden aangeschaft,,
is niets op tegen om aan te schaffen”, enz... variaties zijn er genoeg ! Commentaar
hierop is verder overbodig.
86 |
