| Full text |
op staan. Hah! Geen fergaderinge meer... Pas mar op, dat je d'r
nooit geen gebrek an krijgt. En hoe staat ’t nòu met je Hidalgo ?
'n Jaar gelede was-ie meneer handjegauw, Sociaal, atleet nen
kom nou ’s kijke! In alle nachthuize ken je 'm tegekomme; zn
mooie force-bolle *) is-ie kwijt. Eerst mentineert-ie ’n aktries van
de honderste rang, die zuigt 'm goed flink uit, en laat 'm dan op
2n ferdommenes spele door d'r andere frijer.…. en nou slabakt-ie
iedere dag mit ’n andere meid … Mooi hé? Nee hoor, dan liever
geen Spaansch bloed in me adere. 'n Lekker biefstukkie... daar
gaat nìks bove! Hah!
Met cierlijken zwaaj streek Bram ’n lucifertje aan, en vroeg om
zn sigaar heen, de oogen opslaand, die in hun half-glans ’t
telkens oplevende en wechstervende vlammetje weerkaatsten:
— Kan ’k je soms diene, Levie? … O, pardon! neem me niet
kwalijk, meneer rookt niet; die is wezjetariër.
En David, in z'n hum, plaagde mee:
BEN ON at sene EMS NC LENREGOL fan de Breestraat. Komt bij
Raap in de winkel om ’n pond koffie. Krijgt ’n paar sigaren toe.
»Voor uws zoon«. Mijn zoon, zegt ze, der raacht niet, der is an-
nechisjt. Historisch hoor | Zal ’lk gezond blijwe ! Verschwarste na-är |
Der moes veggeretarjé zijn! Zeker voor de koetjes hè? Ocheneb-
biesj, die arme koetjes. Héje die gehoord van die vegeretariër en
die stier? Nò, die vent wandelt ’s buite op de wei, natuurlijk op
zn bloote patjorem. Nou, in de natuurgenééswijze zit wel feél
goeds. Voor iemand die Taberates Dossinales het, as ik, zou KE
probaat zijn. Nò, doet d'r niks toe. Die kerel, die het ’n rood ves-
sie àn, die stier ziet ’t, en komt opeens op ‘maf... »Ik heb nooit
vleesch geëte« roept-ie, »nooit heb 'k ’n beest kwaad gedaans«….
3
nò, de rechte soort! Die stier neemt 'm op zn hores en breekt ’m
n paar ribbe... ze neme ‘mop in t gasthuis, hij komt bij, en it
eerste woord wat-ie zegt: Nooit wor ik geen vegeratiër meer.
Historisch! zal me frouw bij me in de wereld blijve.
— OQ, dat is nog niets bij wat mij 's ís overkomen. ’k Wandelde
ss met ’n vriend van me door ’n dorp. We komme voorbij ’n stal:
„Ik ruik menschenvleesch« zegt me vriend. Hij zocht en hij zocht
en ja, op eens krijgt-ie ’t in de gate: In die stal is n slager bezig
n koebeest te slachten. Ineens, vliegt-ie de stal in: »Wât, slechte
kerel zal jij dat beest vermoorden. Nooit, zal dat gebeuren«. En
meteen neemt-ie ’m ’t mes uit zn hande, en snijdt 'm z'n strot af
Historisch, zoo waar, — als me woord van waarachtig. Nu Peere-
boom, wat zeg je van me? Als ’k me zelf niet in de maling neem,
doet niemand ’t, hé?
En Bram vertelde verder van Montanjees. Gisteren was-ie ’m
tegegekome: »Addesjim Poelakkiec? zegt-ie tege me, »ik ’eb 'r<.
ì) Biceps.
EE
EE
ee
a
ene:
ontert
red
? |
