Full text |
bare Bibliotheek éen (en deze laatste zal nog gevormd moeten worden), dan
moet niet ipso facto de «wetenschappelijke bibliothecaris» hoofd zijn van
het complex : dan KAN, zo de wetenschappelijke kracht voor de historische
sectie aanwezig is, de regelmatig gevormde, geroutineerde en bekwame
« directeur » hoofd zijn, terwille van de culturele bedrijvigheid. Is die direc-
teur een universitair, wie zal het ■ gegeven dat hij de bizondere bekwaam-
heid bezit - niet toejuichen ? Maar onzinnig zou het wezen, er om Potige-
redenen op aan te sturen, tot zelfs in de steden van om en bij de 30-50-70000
een dubbel stel van afzonderlijke bibliotheken in het leven te roepen of te
houden, die allebei, financieel (de ene), en moreel (de andere) onder dit
dioscurenbeleid moeten lijden. Dat is niet modern en niet gezond.
Noch onze Vereniging, noch wat ook brengt ons dus tot het discussie-
punt, wel de ontwikkeling van het bibliotheekbestel-zelf, in het raam van
onze landsstructuur. En nu aanvaarden wij gereedelijk, dat de drager van
het diploma van bibliothecaris-bibliograaf in aanmerking komt om het com-
plex te leiden, zo hij zich ook op de problemen van den «Openbaren Sector»
heeft toegelegd. Maar wij werpen van ons af den academischen nian, ie.
enkel en alleen door zijn diploma, het ambt bezet. Met recht en reden heeft
de «wetenschappelijke bibliotheek» hem geweigerd met recht en reden
wil de Hoge Raad van O.B. niet meer weten van vrijstellingen in globo,
waarom zou de modern geoutilleerde of... de te vormen O-B^ hem dan aan-
vaarden en installeren, op de commando-post nog wel ! ? De ontwikkeling
van het bibliotheek-bedrijf is wel zo ver gevorderd, dat deze houding kan
(zo moet het) aangenomen worden. Wij voegen er nog aan toe : hadden
wij ons mogen verheugen in de belangstelling van jonge gediplomeerden om
onze actie te bespoedigen, wat zouden wij graag die pioniers hun verworven
rechten laten, neen, geven ! Maar Greve’s hebben wij met gehad. Bij ons -is
het geweest : help nu uzelf, zo helpe u God. En wij hebben de hardheid
van die strijd aanvaard. Wij rekenen niet af uit wrok, wel terwille van wat
is of nog worden moet, in het belang van allen.
Nu danken wij de «wetenschappelijke bibliothecarissen» diep over
de eigen beslommeringen heen — toch nog oog en oor voor on2e bekommer-
nissen hebben. En die weten dan ook, dat de « wetenschappelijke bibliothe-
caris » (ook niet de «bibliothecaris-bibliograaf») niet door zichzelf — tenzij
bij uitzondering, waarvan blijken zijn te geven — gereed is om O.B. com-
plexen te leiden. Het vraagstuk is dus, zeker in ons land, met dat als opge-
drongen gemengde type S.B. - O.L., dubbel. Het staat er van « wetenschap-
pelijke » zijde uit, het staat er ook van uit onze kant, omdat de gebieden
in hun hoogste actie-sfeer, in de grootste van onze steden, ineenvloeien...
Jawel : met die bijgedachte dat de academische vorming niet kan ingelopen
worden en de onze door een normaal mens wel te vermeesteren is. Laat e
discussie daarop niet stranden. Noch geschiktheden onderzoeken, noch acti-
viteitsfactoren, enz. Bouwen wij aan de toekomst, dan zal « alles reg kom »
Dat verzekeren wij. En volgt men ons, wat is het resultaat , Het besef, dat
27 |