Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>het dunkt my dat ik hem nu zie zitten by moeder, in den hoek van den heerd, en dat ik hem hoore klappen van zynen Naerden, die in eenen buseh moet woonen lyk een wildeman of een baenstrooper, en alle °ogenblikken kan gevangen zyn en naer het leger geleid om menschen te vermoorden en zelve vermoord te zyn! Menschen vermoorden! hoe schrikkelyk moet dat zyn! Ja, kost dat kost, en hoe droevig het ook zy, ik blyve liever tien jaer in den Geuzenbusch, clan te gaen vechten voor de Franschen.</p>
<p>In die gedachten verslonden, sprong hy regte, greep zyn makke, en draeide wat rond de struiken die in de nabyheid waren. Langen tyd ging liy over en weer, al de hoornen beziende, en de botten van de persen, die al begonnen te schieten, en maer warmte af en wachten om voort te komen en tusschen oenen tros van .bladeren te staen. De zonne, die van tyd tot tyd niet hare stralen door de takken boorde, was al verre over den helft van haren loop, en Naerden rigtte zich naer den hoek van den busch om te zien of de perse op het tand van zynen oom zou staen. Zy stond er niet. Hoe groote goeste Naerden ook had om naer het hof te gaen, eens hy menschen te zyn, en te vragen of er geen nieuws van zyn huis gekomen was, durfde hy niet. Met • zynen rogge tegen eenen boom • geleund, aen den hoek van den baset', bezag hy met droevige oogen de wooning van zyn moeder's zusters, en zocht of hy niemand geware wierd. Nog geen .vyf minuten stond hy.daer, of hy zag een mensch</p>
<p>die aen den gevel van het huis kwam kyken, al den.kant van het woud; bet dachte Naerden dat men achter hem .keek, en hy \viste niet of hy vlug-ten of blyven moest. Zoo seffens wier(' by uit zyne onzekerheid getrokken, want een man, in boere werkman gekleed, verliet het hof, en kwam regte op hem, met een paksken op de schouder; van verre nog •verkende Naerden hem voor Ko, zynen getrouwen dienstknecht. 'T was hy inderdaed; voorzien van levensmiddelen en anderen voorraed, was by Naerden komen bezoeken, gezonden .door zyne ouders; hy vertelde hem dat er gedurig gendarms in de omstreken waren, dat hy wel op zyne hoede moest zyn en moed scheppen; over anderdag, zei hy, zal ik tot hier komen ; er is niet te vreezen, indien gy voorzigtig zyt, en in den bosch blyft; vaerwel!</p>
<p>Ko vertrok en Naerden kroop weder in den, boseb.</p>
<p>Het was nog sehoone kl:ter. Voor eene veranderinge, en om gemakkelyker aen den avond te geraken, nam onze jongman een anderen weg. Hy ging langst een klein dykje, en een ige duizende stappen verder, kwam hy op een groene strate, die toch somtyds door menschen en dieren moest betrappeld geweest hebben, want er waren wagenslagen en putten in. Die weg nogtans scheen Item te bloot voor eenen vlugteling en hy trok in het hout, al kruipende door de persen, in de rigting, meende hy, van zynen boom en zyne schuilplaets. Na vyf minuten gaens, was hy aen een drooge gracht en hy kon schoone en gemakkelyk langst den gerskant voort. Maer al met eenen keer, het hout en de takken ruttelden niet verre van hem. lly bleef stille staen, en luisterde. Inderdaed, er moest iemand zyn die, gelyk hy, door den bosch kroop, of 't was een dier.</p>
<p>DE REVRACTAIREN.</p>
</text>
|