Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>moest getroffen hebben, want zy spraken niet vele. Moeder zat met het hoofd achterwaerts over op haren stoel geleund, en scheen -in duizelinge van slaep. Vader -zat regie over haer, in den anderen hoek, met zyne ellebogen op zyne knien, en zyn aenzigte tusschen zyne twee handen; lang grys hair, in steerten gevlochten, viel op zynen rugge, en een hlauwgestreepte peluw-mutse dekte het bovenste van zyn hoofd, dat geheel kael was; hy zat daer lyk zinneloos te zien in het sparkende vier. Een jongeling, Neerynck's eenige zoon, was voor den heerd gezeten niet zyn beenen overkruisse en uitgestrekt; aen zyne regter zyde zat zyn schoonbroeder, met een blaespype in het viter te werken, aen zyne slinker, de zusters die 't hand van haren broeder in hare hand drukte, en haer hoofd op zyne schouder had laten zinken. Wel tien minuten lang en wierd er geen enkel woord gesproken. De wind alleene maekte geruchte in of buiten de wooning. Het moeste zyn nogthans dat zy iemand verwachtende waren; immers, als een windzwepe wat hard de klinke van de deure deed bewegen, draeiden al de hoofden naer dien kant, en sonityds eenen : Nu is hy daer ! kwam uit den eenen of den anderen zynen mond. T' lange laetsten, liet de vader zyne arms zinken en sprak, nier zoo droevig en zoo zachtjens dat men het schamel] hoorde : Ko is wel lange weg, denkt het my, zou er iets haperen of scheef gaen dan te Thourout ? Dat kan wel zyn; in slechte oorlogstyden gelyk wy nu beleven, kan alles voorenvallen antwoordde de zoon, een jongeling die zoo twintig jaer er uit zag, en struisch en fel was. Oorlogstyden ! berhaelde een van de zusters al schreeuwende ! – Oorlogstyden ! zei de moeder, 'lyk uit eenen slaep gekomen; och? Naerden lief, myn eenige zoon, wat gaet gy zyn tusschen hier en eene maend?... En haer hoofd viel neder, en niet haren blauwen voorschoot droogde zy tranen af die langst hare kaken rolden. De lotinge, zei de vader, al zyn hoofd schuddende en zonder opkyken, dat vermaledyd loten ! 'T is volstrekt een moordery, en ware Lucifer op de wereld gekomen, hy zou niets slechter noch ontzaggelyker kunnen uitvinden hebben voor de ouders. Ach! die fransche mode mutsen! Ik zou ze!</p>
<p>Vader zweeg, en allen zwegen. Wat is er dan vooren gevallen in het huis van hos Neerynck? Naerden, hun eenige zone, de liefde van het huis, de kroone van zyne moeder, de lieveling van zynen vader, de snelste jongeling van Couche'acre, had moeten loten voor de Franschen en was er in gevallen. Gaet het nu slecht, als het kind uit een huis moet loten, gy kunt denken hoe 't. ging in 't begin van dees eeuwe. De loting was nauwelyks ingehragt, en men had er de eerste en de schrikkelykste. gevolgen van gezien : de oorlogen die aen malkander hielden, en geheel de wereld met bloed heplasten; de kinders uit de huisgezinnen, die opgingen en met eenen arm of een heen te kort wederkeerden, of achterbleven, en aen de ouders van hunnen zoon niet anders overlieten, dan eenen</p>
<p>DE BEFRACTAIREN.</p>
</text>
|