Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>De brave landbouwer was bezig met vryven aen zyne oogen in 't eerste blind door het spannen van den doek, en die nu nog schemerden. Hy stond daer zoo aerdig, niet wetende wat hy er aen had, noch waer hy zich bevond. En dan, met die vreede gewapende mooillenaers voor hem, die grynsden 'lyk spoken, en blikten lyk duivels. Hy sloeg zyn oogen naer den kant door den spreker aengewezen, en zag een reessem menschengeraemten, die slingerden aen de takken en natelden van den wind. Onvrywilliglyk gaf hy eenen schreeuw van schrik, en sloeg zyne handen te gader. De vrybuiters schoten in eenen lach; en een die by hen stond zei : Hy gaet bidden, geloof ik ! en dat gezeid hebbende, hy gaf hem eenen stuik op de borst; de man moest achteruit wyken ; zyne hielen haperden aen iets, en hy vloog achterwaerts over, zoo lang hy was. Proficiat, myn man ! zei de Geus die hem ommegestoken had; gy ligt daer in goed gezelschap : uitgestrekt op dry -papen... leest nu maer uwen paternoster ! • Inderdaed de Couckelaersche landbouwer had met zynen voet gebotst tegen een dood lichaem, waerover er nog twee reke lagen, en hy was in geheel zyne lengde op alle dry nedergevallen. Hy wilde opspringen, en om beter te kunnen, duwde hy zyne vuisten op den grond, meende hy : maer hy voelde niet dan koud gebeente, en snakte zyn arms op; hy berging en zocht de aerde, maer 't was al nattigheid dat hy vond; in eene krampachtige beweging, draeide hy zich omme, en sloeg zyne oogen nederwaerts... 'T was al menschen bloed dat hy zag ! Om de liefde Gods, helpt my opstaen ! om de liefde Gods, menschen ! riep hy uit. Dat is een stoute kerel, zei de Geus met den rosten baerd ! en kermen dat hy kan ! Benouwd van wat gesteven bloed, zei een andere. Rold hem eens schoone daer in ! • En roepen doet hy om opgeregt te worden, hy, die zes voeten lang is, en wel veertig jaer oud ! Wy gaen hem al gelyk moeten ophelpen; 't en is daer inderdaed geen aengenaem liggen. En hy greep hem by den arm, en sleepte hem van de lyken. Oordeelt hoe hy gesteld was ! met zyn aenzigte bleek van verschot, en zyne handen en zyne kleederen geheel in bloed ! En hadden zy hem clan nog. gerust gelaten of weggezonden ! maer neen : hy moest, spyts zynen dank en afkeer, alles bezien dat in 't ronde was, en luisteren naer al hetgene de moordenaers vertelden; en ieder van hun deed zyn beste om gruwelen te verhalen, en zyne eigene wreedheid en onmenschelykheid op te helderen. Ziet gy dat boven uw hoofd daer? zei de cene, al twaelf geraemten toogende die half verslonden van de roofvogels aen de takken van eenen boom slingerden, 't is ik die ze geheel alleene daer aengehangen heb. Het zyn papen gelyk gy, en gy verdient het zelve. En ik dan ! zei een tweede; er is niemand gelyk ik ! Kom hier</p>
<p>DE GEUZENBUSCH.</p>
</text>
|