Full text |
HERMAN DE MAN, Aardebanden, Amsterdam
R. N. van Kampen en zoon.
Het effen leven van een deftig meisje.
Dochter uit een landelijke gasterije ergens
aan de Lek, laten bij haar de gasten die
komen en gaan slechts vage indrukken na.
Enkel een gesprek over hunne moeder
weet haar uit hare gewone onverschillig-
heid te wekken. En haar geest wordt dan
ook het
« moeder ” in beslag genomen. Zij voelt
voortdurend door besrip
het moederschap alleen
reëele waarde in het leven heeft. Dit wordt
instinctief dat
tot eene obsessie die haar foltert en nooit
met rust laat, totdat zij het als eene ver-
lossing voelt, wanneer, na toegegeven te
hebben aan een toevallige verleider, zij
zelf zich moeder voelt.
Dat alles wordt zoo eenvoudig mogelijk
voorgesteld, zonder diepte, zonder tragiek.
Soms verwacht men meer innigheid, meer
piëteit, en niet altijd is het boek vrij van
valsch pathos. DajsME
JUSTINE ÄBBING, Hef verspeelde leven. Am-
sterdam, Em. Querido.
Deze roman is het weemoedig verhaal
van een, in het weeshuis opgevoed, té
mak gemaakt meisje, dat onder den in-
vloed van eene vriendin het beste wat in
haarroertonderdukt, haar leven verspeeld,
Deze vriendin, de onuitstaanbare nijdige
blauwkous is zelf « ten voeten uit” afge-
beeld. Zij is zoo opdringerig dat zij ook
in het boek te veel plaats inneemt. Dit, en
eenige lastige, storende zinswendigen, zijn
de schaduwzijden van dit merkwaardig
boek. Vol onuitgesproten tragiek, geeft
het, raak geschetst, grepen uit het volle
leven. De menschen in hun druk, maar
meestal ijdel gedoe, zijn echt. Treffend
zijn ook de talrijke mooie beschrijvingen
die als zoovele kleurrijke tafereeltjes het
boek opfrisschen. A.M.
BERNARD KELLERMAN, De 9° November.
Amsterdam, Em. Querido.
Wie
houdt moet dit boek lezen. In een lange
van degelijke oorlogsliteratuur
reeks van treffende beelden en rake tegen-
stellingen brengt het den lezer heelemaal
onder den indruk der pijnlijke gebeurte-
296
nissen die zich tijdens de gruweljaren|914-
1918 aan en achter de vechtlinie en voor-
namelijk te Berlijn, hebben afgspeeld.
De taal is vol kleur, kernachtig ‚ de Oop-
bouw van het werk : flink ; de ontwikke-
line spannend en vol afwisseling, hier en
daar een humoristisch tintje niet uitgeslo-
ten ; de ontknooping : de reeds lang drei-
gende revolutie van 9°“" November 1918.
Door heel het werk trilt het sterk mee-
voelend, soms verbitterde hart van den
mensch-schrijver en dat is misschien wel
de grootste verdienste ervan.
In verzorgd Nederlandsch overgebracht
laat het zich warm aanbevelen. __J. V.
JAN HAMMENECKER. Voor een Ziel. Brussel,
De Standaard.
Het verhaal loopt maar hinkepinkend
voort en de schrijver heeft groot gelijk het
« Studies ” te betitelen. ‘t Is inderdaad een
studie van studentenzielen uit de katholie-
ke Vlaamsche studentenbeweging. Meer
nog een essay-studie. Flink geborsteld in
kloeke kleuren. Een greintje dweeperij,
een atmosfeer van Gezelliaansch lyrisme,
een levensopvatting met den ernst erin en
de blijheid van Christus-zonnekinderen :
dit alles bekroond door het stilhéroïsme
van een ziel die haar leven offert voor de
bekeering van een vriendenziel. En ’t
wordt een prachtig lied op de Schelde en
op Jezus liefde !
Religieuze kunst van heel hoogstaande
waarde wat taal en gevoel en poëzie be-
treft. Maar die verschillende mooie brok-
ken zijn niet saamgegroeid tot een een-
heid. KE.
SINT JOANNES CHRYSOSTOMUS. Over het
Priesterschap, vertaald door Frans Vermevlen,
Brussel, De Standaard. ne (
Een heel vlotte vertaling van een der
schoonste werken uit de Patritische litera-
Guldenmond
‘ns tot dat Vlaamsche volk spreken over
tuur. Joannes mocht wel
de verhevenheid van het priesterschap.
Zijn gedachten klonken verheven in zijn
mooi Grieksch. Dit Nederlandsch geeft ze
KE:
trouw weer in keurige taal. |