Full text |
BIBLIOTHEKEN EN
VERZAMELINGEN
Nogmaals Bibliotheken voor
Zeelieden
Door de Amerikaansche Vereeniging
der Bibliotheken van de Koopvaardijvloot,
schrijft « De Belgische Vakbeweging ”,
werden rondreizende bibliotheken inge-
richt, waarvan nu reeds 205 schepen op
den Atlantischen oceaan en Ì17 op de
Groote Meeren voorzien zijn.
De verslagen der scheepsofficieren mel-
den dat deze bibliotheken, die leerrijke en
ontspannende boeken bevatten, door de
zeelui ten zeerste worden gewaardeerd.
Wat wordt er van onze Vlaamsche
bibliotheken ?
Wouter schrijft onder deze titel in « Het
Handelsblad > van Antwerpen :
Ik bedoel niet onze openbare bibliothe-
ken, maar bibliotheken van bijzondere
personen. En weet ge waarom ik die vraag
stel, die ik elders ook al dikwijls mondeling
heb gesteld ? Ik zag rondom mij, geduren-
de mijn leven, al een en ander gebeuren,
wat mij op dat punt al niet gerust liet.
Personen, die ik gekend had om eene
degelijke Vlaamsche bibliotheek te bezit-
ten, waren gestorven. Waar gingen de
boeken naar toe ? Zij werden voor pond-
papier verkocht, of ergens bij de erfge-
namen op een zolder geworpen.
Ik woonde vroeger in eene Walenstad
en onder mijne vrienden telde ik eenrijken
brouwer van Vlaamschen oorsprong, die
eene bibliotheek had. Het waren allemaal
nieuwe Fransche boeken ; eene heele ver-
zameling van « Le Magasin pittoresque ”,
een splinternieuwen « Buffon >, enz.
Wij hadden eens een gesprek over boe-
ken onder het drinken van een glas goe-
den Bourgogne — waar zein het Walen-
land veel van houden. Mijn vriend, de
brouwer, zei mij, dat hij boven op den zol-
der, bij den ouden rommel, nogeen heelen
hoop oude boeken had liggen, Vlaamsche
boeken van wijlen zijn vader, die in Harle-
beke eene tabak- en snuiffabriek had op-
302
gericht, de eerste die de tabak, zooge-
naamd van Harlebeke, bekend maakte,
maar die tabak kwam eigenlijk uit Ame-
rika.
Ik‘werd nieuwsgierig om die Vlaamsche
boeken te zien. Ik had het dadelijk willen
doen, maar mijn vriend, de brouwer, en
nog een derde kennis, die ook meer van
Bourgogne hield dan van Vlaamsche boe-
ken, konden moeilijk de Bourgogne-tafel
verlaten om boven op den zolder in den
ouden rommel te ‘gaan wroetelen. Mijn
vriend, de brouwer, zei mij dat ik maar
eens moest komen, wanneer ik wil van die
oude boeken kon meenemen wat ik begeer-
de ; dat hij er toch niets meer kon meê
aanvangen.
Ikstelde dat nieuwe bezoek niet lang
uit, want ik was begeerig te weten wat er
zoo al was onder die oude Vlaamsche
boeken. Ik meende er iets goeds te zullen
vinden, enik had mij ook in mijne ver-
wachtingen niet bedrogen. Ik trok daar
van onder allerlei tuig en papier, de eer-
Leeuw van Vlaande-
ren”? van Conscience, « Het huis van
Wezenbeke > van De Laet, de eerste uit-
gave van Ledeganck s « Bloemen mijner
ste uitgave van den «
lente >, eene oude uitgave van Pater Poir-
ters « Masker van de wereld CENE bloem:
lezing uit de « Navolging Christi ” door
professor Schrant, leeraar in de Neder-
landsche taal en letteren aan de Hooge-
school te Gent, opgericht door het Neder:
landsch bestuur, de eerste uitgave van den
« Reinaert de Vos” door Jan Frans Wik
lems, met prenten en zedelijke beschou
wingen voor de schooljeugd, en nog een
heele reeks andere boeken.
In andere woorden ik vond daar iets dat
voor mij een schat uitmaakte. Een der
brouwersgasten bracht mij nog denzelfden
das het pak boeken, die ik gelukkig was
te bezitten, EEMICEESEC omdat ze zeldzaam
waren, en ten tweede omdat de man, die
te Harlebeke woonde, en zich die boeken
had aangeschaft, behoorde tot degenen,
die na 1830 deel hadden genomen aan de
kultureele herleving van Vlaanderen. Zijn
zoon, de brouwer, die nu in eene Waal-
sche stad verbleef, waar hij getrouwd was,
Sinnai et be |