Full text |
menschen die weinig afweten van be-
staande instellingen of er althans niet
voldoende rekening van houden.
Voortbouwen op wat wij bezitten
kan alleen tot deugdelijke resultaten
leiden. De knappe leiders van «L’Institut
international de Bibliographie » staan
te ver van de praktijk, staren te uit-
sluitend naar wat in Engeland en Ame-
rika b. v. zeer geleidelijk tot stand kwam.
Ook de zin voor centralisatie speelt
hen parten. Hoofdzaak is het niet een
stelsel i. z. het decimaal stelsel verspreid
en algemeen aangenomen te zien, maar
wel geschikte lectuur binnen het bereik
van ons publiek te brengen. Er wordt
evenmin rekening gehouden met de
eigen eischen van het Vlaamsche land.
Wat voor een wetenschappelijke biblio-
theek misschien geschikt is blijft voor
een volksbibliotheek zeer onpractisch.
De bibliographische lijst is een zeer
karakteristiek bewijs dat de schrijvers
niet vertrouwd zijn met Nederlandsche
vakliteratuur noch de Nederlandsche
bibliographie kennen, wat voor de bi-
bliothecarissen van het Vlaamsche land
toch hoofdzaak zal blijven. Onze eigen
literatuur, de voornaamste rubriek in
een volksboekerij van Vlaanderen, gaat
schuil onder « 83 Littérature germani-
que ». Een volksbibliotheek is geen
internationale bibliotheek en voor een
Amerikaan b. v. heeft het geen belang
oogenblikkelijk de z. g. internationale
indeeling te kunnen raadplegen toege-
past op de parochiale bibliotheek van
Londerzeel. Ook in het bibliotheek-
wezen geldt de leuze van A. Vermeylen :
«Wij willen Vlamingen zijn om Euro-
peërs te worden ».
Het decimaal stelsel toegepast op het
uitgebreid fichenstelsel van « LTnstitut
international de Bibliographie » moge
nuttig en zeer degelijk blijken, voor de
eenvoudige volksbibliotheek past een
minder ingewikkeld systeem. Eenheid
betrachten is voortreffelijk, maar be-
langrijker is het eenvoud betrachten .
voor de kleine luyden die de boekerijen
bezoeken en voor de bibliothecarissen
die met tijd en geld moeten woekeren.
Moeten wij gewagen van de bezwaren
die het decimaal stelsel onder oogpunt
van « signatuur » oplevert ? Het zou ons
te ver leiden. Wijzen wij er slechts
terloops op, dat vooral leeken aange-
trokken schijnen door de z. g. inter-
nationale eenheid. De rubrieken in de
volksboekerijen dienen gemaakt te worden
naar de plaatselijke behoeften en niet
volgens een vrij denkbeeldig plan. Wat
niet bruikbaar bleek in de Fransche,
wetenschappelijke bibliotheken zal het
evenmin zijn in de volksboekerijen van
het Vlaamsche land.
Wanneer wij ons voorbehoud maken
na lectuur van het werkje der heeren
Otlet en Wouters, moeten wij daarbij
toch ook getuigen dat, over het algemeen,
de examenstof klaar en niet te wijd-
loopig behandeld werd.
Een boekje om te raadplegen maar
niet om bij te zweren. L. B,
Ladewig, Dr PJ—Dfe Bibliothek der
Gegenwart. Leipzig, Ernst Wiegandt.
Dr Ladewig is een man van beteekenis
op het gebied van bibliotheekwezen.
Onlangs hebben wij nog gewezen op
zijn zeer lezenswaardig boekje « Die
Kleine Bücherei, ihre Verwaltung und
Einrichtung » en zijn « Katechismus der
Bücherei», daarbij zijn «Politik der
Bücherei » een standaardwerk genoemd.
Het jongste werk van Dr Ladewig,
« Die Bibliothek der Gegenwart » biedt
een reeks opstellen over de grondslagen
van het bibliotheekwezen uit een modern
standpunt bekeken. Niet den vakman
maar den breeden kring van belang-
stellenden werden zij bestemd om het
begrip aan klaarheid te doen winnen.
Belangrijk voor ons zijn o. m. de
beschouwingen over den bibliothecaris,
157 |