| Full text |
Eee
weder, Virginie! verlaet uwe paleizen en uwe groot-
heid ! keer naer deze rotsen, in de schaduw van deze
bosschen en onze kokosboomen. Helaes! misschien
zyt gy tegenwoordig ongelukkig! «En hy weende.»
Verheel my niets, myn vader! indien gy my niet
kunt zeggen, of ik met Virginie zal trouwen, meld
my dan ten minste of zy my nog bemint, in het
midden van die groote heeren, die met den koning
spreken, en haer gaen bezoeken.
De grysaerd. O! ik ben verzekerd, myn vriend,
dat zy u nog lief heeft , om verscheidene reden, maer
vooral om dat zy deugdzaem is. « By die tael, viel
hy my, verrukt van blydschap, om den hals.
Paul. Maer gelooft gy, dat de vrouwen in Europa
zoodanig zyn, als men ze afschildert, in de tooneel-
spelen en andere boeken, die gy my geleend hebt?
Degrysaerd. De vrouwen zyn valsch in alle landen,
waer de mannen dwingelanden zyn. Overal baert
geweld list.
Paul. Hoe is het mogelyk, een dwingeland om-
trent vrouwen te wezen ?
De grysaerd. Door een jong meisje met een’ gry-
saerd, en eene gevoelige vrouw met eenen onver-
schilligen man te koppelen, zonder hen hierover
te raedplegen.
Paul. Waerom degenen , die by elkander passen ,
niet verbonden, jongen met jongen, de vryster met
den vryer?
De grysaerd. Omdat de meeste jonge lieden in
? |
