Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>was er verlegen meè, en hield Karlo aen zyne koorde zoo lange by kon. Als gy de minste vreeze begint te voelen, zei hy tegen Karlo, verbid uw huis, en komt by my in den busch woonen ; daer zyt gy in zekerheid. Voor nu bleef alles in stand; maer tot wanneer ging het dueren? Karlo ging stap aen om 't huis te geraken, om al dat hy nopens de kinders Kloosters vernomen had, te gaen overdragen. Schoon hy van jaren wierd, was hy nog al goed te beene : een van die aenhouders, die altyd voortsgaen, en nievers geen tyd en verliezen; ook was hy van korts na den noene in het Vrybusch, welke hy byna geheel dweerschen moest om 't huis te geraken. Als hy een paer uren lang door bomen, taillie en elseryzen gestapt bad, was by niet verre meer van de plaetse waer de roovers hunne nieuwe hutten hadden geplaetst, na dat zy de oude in brande gesteken hadden. Reeds zag by van verre de wooning van den kapitein, wat afgelegen van de andere, toen schuwe Pier, langst eenen anderen kant. uit den busch kwam met een vrecht hout dat hy gaen rapen had om vuer te maken. Né! daer is Karlo, zei by, welgekomen, man, welk nieuws in de wereld? • Welk nieuws zou er zyn? 't is buiten den busch 'lyk in den busch, al ouds. Karlo; ik geloove dat gy ook gaet beginnen slachten van de andere : niets meer willen zeggen tegen my. Tot nu toe meende ik dat gy my toch genegen waert, maer het verandert ook, zoo 't schynt. Pier, gy klapt aerdig; zeg my eens, wie van onze bende is er tegen ti, of zegt er min tegen u dan tegen andere? En om maer van my te spreken, toont door myne woorden dat ik n te kort gedaen heb. Vriend... gy mogt zoo naernemende niet zyn. Zie... dat zyn alzoo momenten... en byzooderlyk, zeg het tegen den kapitein niet, als 't u belieft. 'T, is, Karlo, als men 'lyk ik nooit de wereld en mag zien of ten zy by !lachte, dat men zoodanig verlangt achter de minste vertelling zelfs; en gy zyt zoo gelukkig gy die niet gekend en zyt als moordenaer. Gy zyt er toch ook niet vooren gekend, zeker? 'T is jammer! en de twee doodslagen die 'k gedaen heb vooraker in uwe bende gelyfd te zyn! Kyk, wat moet men nu peizen van myne verdwyning al de kanten van Zonnebeke, waer ik sedert by de twee jaer niet meer en ben te zien geweest? Karlo, ware ik van den eersten af by de bende geweest, dat zou al veel anders gaen, en ik zou al beter staen met de makkers. , Maer gy stad t er wel rne, Pier; en is bet anders, 't en kan maer door uwe schuld zyn. Ten anderen, gy moet hier wel gevoegzaem zyn. Herinnert gy uwen eed? Pier wierd bleek, en sloeg zyn oogen neder als Karlo in zyn aengezigte keek. Hy hadAyk geheel de maniere van te peizen : Ik zou willen weten wie tny zon durven genaken ! Maer zy waren juiste aen den hoek van Baekelands buis; Karlo trok binnen, goeden avond zeggende aen Pier, die hem sterling bekeek en zynen eersten vinger voor zyne lippen sloeg, willende zeggen : spreek daervan niet aen den hoofdman.</p>
<p>!lET TEERLINGSPEL</p>
</text>
|