Full text |
dat „daar zich Dinsdag jl. niemand in de leeszaal had aangeboden,
Dr. Templeman goed gevonden heeft zich rond twee uur terug te
trekken."
Gedurende de eerste maanden waren twintig lezers een goed midden-
cijfer maar spoedig daalde het tot tien of twaalf wanneer de leeszaal
niet meer tot de nieuwigheden behoorde.
De eerste bibliothekarissen van het British Museum waren niet meer
dan gidsen die voor taak hadden, de belangstellenden in de inrichting
rond te leiden. In 1802 werden drie bedienden aangesteld „om de
onderbibliothekaris en zijn helpers te ontlasten van de dagelikse taak,
het museum te tonen," en werd hun salaris verhoogd. In het jaar
1837 nog wendde niemand minder dan de eerwaarde Henry Francis
Cary, bewaker van de Drukwerken, zijn zwakke gezondheidstoestand
voor om te dingen naar de plaats van hoofdbibliothekaris, die, ver-
zekerde hij, minder werk zou vergen.
Sir Henry Ellis stelde voor, toen hij hoofdbibliothekaris was, het
Museum in de Herfst gedurende drie weken te sluiten, omdat het
lokaal anders ongezond zou worden; ook achtte hij het gevaarlik
het Museum gedurende het Paasverlof open te houden, „daar rond
dit tijdstip het woeligste gedeelte van de bevolking in de buurt vrij
spel had!" Hij ging verder en bepleitte zelfs het sluiten van de inrich-
ting op feestdagen onder voorwendsel dat „lieden uit de gegoede
stand het niet zouden wagen het museum te bezoeken tegelijk met
zeelieden uit het havenkwartier en hun gezelschap!" Zulks bewijst
dat hij zich op afstand hield van de vrijzinnige stroming die veld won
in het beheer van de openbare instellingen, en van de demokratiese
gedachten.
Naar het oordeel van velen vangt de lijst der moderne bibliotheka-
rissen aan met Sir Antony Panizzi, bibliothekaris van het British
Museum. Hij was een italiaans revolutionnair die, vervolgd om de
publikatie van een pamflet waarin hij het rechterlik stelsel van
Modana hekelde, te Londen in 1831 een onderkomen zocht en er
een betrekking in het Museum vond. De administratie voldeed er
niet langer. Pas waren weliswaar de marmers van Elgin en de
Koninklike Bibliotheek aangeworven, maar het stelsel was verou-
derd en het reglement te streng. Men droeg Panizzi op de pamfletten
van de Koninklike Bibliotheek te katalogiseren. Onvoldaan over het
129 |