| Full text |
LOG.
grootste blydschap, by de herinnering der goede
daed , welke zy dien ochtend bedreven hadden ; maer
deze blydschap werd verbitterd door de ongerust-
heid, die hunne lange afwezigheid, gelyk zy wel
begrepen, aen hunne moeders zoude veroorzaken.
Virginie sprak gestadig hierover, doch Paul, die
zyne krachten voelde wederkeeren, verzekerde haer,
dat zy weldra hunne ouders zouden gerust stellen.
Na gegeten te hebben, bevonden zy zich in de
grootste bekommering, dewyl zy geenen gids had-
den, om hun den weg naer hunne wooning te
wyzen. Paul, dien niets verlegen maekte, zeide :
« Onze hut ligt naer de zyde der middagzon; wy
moeten even als heden ochtend, over den berg met
die drie punten, dien gy daer beneden ziet. » Deze
“berg was die der Drie-borsten (*), alzoo genoemd,
omdat deszelfs punten de gedaente er van hadden.
Zy daelden dus, aen de noordzyde van den berg der
Zwarte rivier af, en kwamen, na een uer gaens, aen
(*) Men vindt verscheidene bergen, welker kruinen van eene
ronde gedaente, gelyk vrouwenborsten zyn, en die er ook in
alle talen den naem van dragen. Het zyn wezenlyke borsten,
dewyl uit dezelve vele rivieren en beken ontspringen, die
vruchtbaerheid over den aerdbodem verspreiden. Zy zyn de
bronnen der voornaemste vloeden, en verschaffen gestadig
water, door onophoudelyk de wolken, rondom de spits der
rotsen, die boven dezelve zyn, even als een tepel, tot haer
middenpunt:te trekken. (dent. van B. pe Sr,-Pienar.)
? |
