Full text |
Bibliotheek- & archiefgids, 83 (2007): 1
kunstbibliothecarissen
secundaire technische leergang, afdeling boekbedrijf'. "
In die periode begon Wilfried regelmatig antiquariaten in
Antwerpen en omstreken te bezoeken en boeken daadwer-
këlijk te verzamelen. "In het centrum van Antwerpen had je
op korte afstand een paar degelijke antiquariaten, zoals dat
van de heer Overdiep, verbonden met de Standaard Boek-
handel, en De Vries-Brouwers. waar ik mijn eerste 'bibliofiele'
boek op afbetaling kocht, de Pickwick Papers geïllustreerd
door Cecil Alden. Dat blijft natuurlijk een speciale plek
houden in mijn bibliotheek".
Door de cursus aan het Plcntin-Genootschap werd zijn
honger nog aangescherpt. Op een dag schreef Wilfried
dan ook een brief aan de toenmalige hoofdconservator van
het Museum Plantin-Moretus, Leon Voet, waarin hij peilde
naar de mogelijkheid om daar te kunnen werken. Voet
antwoordde dat er net een vacature was. Na een geslaagd
examen kon hij in 1 974 aan de slag als 'assistent boeken
en documenten' in het Museum Plantin-Moretus.
Begin van loopbaan bij Stad Antwerpen:
Plantin-Moretus en de Stadsbibliotheek
De eerste jaren vond Wilfried het werk in Plantin-Moretus
uitermate interessant. Het sloot naadloos aan bij zijn per-
soonlijke interessesfeer. Daarna echter werd Wilfried door
omstandigheden verplicht om een louter administratieve
functie binnen het museum op te nemen: verantwoordelijke
voor de personeelsdienst. Deze functie lag hem minder en
voerde hem te ver weg van het echte inhoudelijke werk.
Na enige tijd besloot hij dan ook zijn overplaatsing aan te
vragen. Ludo Simons - toen nog adjunct-directeur van het
AMVC - raadde hem aan het eens bij de Stadsbibliotheek
Antwerpen te proberen.
In 1976, toen Wilfried in de Stadsbibliotheek begon,
vormde die nog een geheel met de Openbare Bibliotheken,
met Emiel Willekens als directeur. Wilfried werkte acht
jaar binnen de leeszaalwerking. Zijn taken omvatten eerst
publiekswerking en interbibliothecair leenverkeer. Hij werkte
nauw samen met het toenmalige hoofd van de leeszaal,
Renold Huwel. "Die man wist tot in de details wat er in de
leeszaal stond. Hij had een fabelachtig geheugen en een
zeer grote kennis".
In 1980 werden de Stadsbibliotheek, het AMVC én de
Openbare Bibliotheek administratief gesplitst. In 1981
vertrok Emiel Willekens 'met voorverlof'.Ëudo Simons werd
aangesteld als waarnemend directeur van de Stadsbiblio-
theek. Onder zijn beleid veranderde er heel wat. "Het werd
echt een heel toffe bibliotheek om in te werken".
Wilfried werd gevraagd om samen met personeelschef
Pallemans te zorgen voor de - toen nog afzonderlijk
gehuisveste - kranten- en tijdschriften leeszaal op de Min-
derbroedersrui 26-28. Daar werkte Wilfried nog eens acht
Wilfried Onzea vóór zijn boekenkast, waar ook tal van boekensteunen
in porselein een plaatsje hebben.
jaar, tot 1992. "Het was een interessante periode met een
toffe ploeg. Er was ook een zaterdag- en zondagdienst".
Van die periode dateert ook de oprichting binnen de Stads-
bibliotheek van het STUBO, het Studiebureau Bijzondere
Opdrachten, waarvoor Antoinenallemans, Renold HuweM
en Wilfried samen de publicatie Brabo3 hebben uitgege-
ven. "Dat was trouwens de enige concrete realisatie van dit
Bureau".
Interesse voor en publicatie over
'private presses'
Onder impuls van Ludo Simons schreef Wilfried een artikel
over bibliofiele uitgevers. In 1987 verscheen van hem in
Ons Erfdeel het artikel Het bibliofiele boek in Vlaanderen
na 1980*. "Ik reed voor mijn onderzoek met de auto heel
Vlaanderen door, samen met een fotograaf. Ik kwam aldus
met heel wat bibliofiele uitgevers in contact. " Naast het
artikel kwam er uit deze contacten ook nog een tentoonstel-
ling voort. In 19885vond er tijdens de Boekenbeurs, op de
stand van de Stadsbibliotheek, de door Wilfried georgani-
seerde tentoonstelling 'Vijf Vlaamse private presses plaats.
"We toonden op de tentoonstelling ook een prachtige
degel pers6. Er was heel wat volk op afgekomen en veel
bezoekers waren in de bibliofiele uitgaven geïnteresseerd".
Ludo Simons vertrok als directeur van de Stadsbibliotheek en
Roger Rennenberg volgde hem op inB 991. De periode van
de tijdschriften leeszaal liep op haar einde. Wilfried keerde
terug naar het hoofdgebouw van de Stadsbibliotheek en
werd ingezet voor het secretariaatswerk van de nieuwe
directeur. Deze functie week heel sterk af van zijn interesses,
waardoor Wilfried opnieuw een overplaatsing aanvroeg.
Hij kon kiezen tussen het Rubenianum en het Middelheim-
museum en koos voor dit laatste. |