| Full text |
181
vuurrood nu; Delville hoed op één oor, grappig-burgerlijk, en Ver-
kerken, getergde geest-drijver… in hevig lijf- en woord-gekijf,
onverstaanbaar in de donderbui van loeiende geluiden, met over-
matige krachtgebaren handen op marmét patsend, onhoorbaar,
fel blikkerend met witte tanden, donker lonk-schitterende passie-
oogen, en met verwrongen staargezichten ; spreek-zwaaiend de lange
bovenlijven in wonderlijke elasticiteit …
En tegen den pilaar David nog, Onbewegelijk, bleek, alles lijde-
lijk bijwonend en volgend, zonder verzet, niet meer wetend wat
verzet is; in de màcht van de tumoerende reuzen rondom hem,
doorlild van sleep-slijmige walging, koud zweet uitwasemend, dat
killig omspoelde z’n machteloos-slap lijf. Ontzet staarde-n-ie in
t krijtwitte licht, onderging 'tgetoeter van den krantenvent.….
toe-toe-toe-oe... dat 'm herinnerde... 0, verschrikkelijk! aan den
grimmig vervloekten papenafgezant die ’t somber-morsig pleintje
rondstapte haastig, snel verspreidend gif-blaadjes, door schonkige
lompenvrouwen bestormd. En dat stappende zwarte mannetje,
met z’n vierkante petklep, week niet meer van z’n blik, stapte al
maar in ’trond, met beangstigende halsstarrigheid in t rond, in
rond, al maar weer opnieuw in ’t rond, steeds rapper reppend
pn rechte beenen... in ’trond... o God, in 'trond..……us EE
Van uit ’tkijvende groepje bij den toog schaterde onverwacht
’n gulle breede lach: hâ-ha-ha-ha! En Delville sloeg met zn stok
op ’t marmer, onhoorbaar aanvankelijk. De storm bedaarde; z'n
getik met stok op toonbank werd duidelijk vernomen.
— Stilte ghezelle, astenbliëf, stîl-te !
Toen zette hij zn hoed af, klom op ’n tafel en speechte met
oolijk gelaat:
— Vringden: Aloewel er op d'n dagòrde iel belanchrâike
punkte stoàn, zuult ghe wel allen met mai t'akkoord zain, as ’kik
zegh.… dà we vanoavend ghienen taid meer ‘ebben veur te ver-
gaderènn. W’ebben ongs van ‘nen… onweerdighen zatlap van
tghoei spoor laten brenchen…. en ennigte vringden zain seffes
in ’n Frâänschen koleire geschoten... bai de infaam beschuul-
digfnchen fan diejen beschonken mengsch… Awel kameràden,
ghe zuult d'eerste zain, om mij toe te ghèven, dat 't nu lang ghe-
noeg geduurd héét, dà we lang ghenoeg 'laik klain kìingdren
haarken-pluuk ghespield ’ébben..…. en doarom stel ‘kik à veur … dá
we d'r allemoal ons polleviékes oan voaghen *)…
adel zjuust Delval!
— Awel ghezellen, pakt allemoal ‘nen vèrschen pingt, KEE
omhoegh, en drinkt de ghezond’àid van de Parrtá!
2 Bravo l Bravolnbevenden Bata
— Daorná zal ghezel Verkârken, ’tierste kouplet van d Inter-
1) Toonen dat we d’r maling aan hebben.
IEEE
Ee
Ee
Sn
spentdets
EEn
? |
