| Full text |
II.
EE LOTGEVALLEN VAN SIEGFRIED.
(a 20) Er leefden in de Nederlanden, een edel koningskind,
Hi zijn vader heet Siegmond, zijn moeder Siegelind,
Rn, hij leefde in een burg wijd en zijd beroemd
en aan den Rijn gelegen ; dit rijke slot werd Xanten genoemd.
21) ’k Verhaal u van dien helde, schoon van gelaat was hij,
sterk waren zijne leden van alle gebreken vrij.
Een hoog beleid verwierf zich alras die vorstenzoon.
O! wat groote eer verkreeg hij zijnen moed te loon !
22) Siegfried werd hij geheeten, die degen zoo sterk, zoo goed,
vele rijken bezocht hij, gespoord door heldenmoed
vele landen doorreisde hij, strijdend met koener hand.
O0! wat felle degens vond hij sinds in Burgondenland!
23) Nog eer hij was geworden een man naar leden en lijf,
volvoerde de koene degen reeds menig stout bedrijf,
waarvan nog lang nadezen de zanger zal gewagen :
| zoovele zijner feiten zijn reeds vergeten op onze dagen.
24) Van in de schoone jaren zijner jonge jeugd,
hoorde men reeds wonderen verhalen van Siegfrieds deugd,
van den roem zijner wapens en de schoonheid zijner leden.
Alras werd de jonge degen door de edelste vrouwen aanbeden.
25) Men kweekte hem met de zorge passend aan een vorsten wicht,
door eigen gave volwies zijn onderricht.
Hij werd weldra den lande des konings, zijns vaders, ten pronk
daar hij in alles en immer, boven andren heerlijk blonk.
? |
