| Full text |
Maar de godshuizen waren alle vrijgesteld hiervan, alzoo-
verre als zij de turven slijten tot «lhaers selfs berninghen ».
Onder de leden van het turfidragersambacht waren er ge-
zworen tellers. Men voorziet dat «als de turfdragers absent
zijn of zich onwillig maken om te tellen, zoo zal de verkoo-
per zijn turven zelf mogen tellen, of doen tellen, alzooverre
als de kooper daarmede tevreden is. »
Hiermede hebben we al de accijnzen op koopwaren over-
loopen, daargelaten «de elle van den lynnen lakene>», van
welk recht wij geen tekst hebben die tot onze periode be-
hoort. Toch bestond dit recht reeds. We komen er voor de
volgende periode in den breede op terug.
Maar buiten den handel om, heeft de stad in dit tijdvak
nog enkele andere rechten geheven die ook onder de assisen
gerekend werden en hier volledigheidshalve dienen vermeld.
Aldus «der stad exuwen» of het issuerecht.
Het issuerecht is ingevoerd geworden, naar voorbeeld van
elders, op 1 Februari 1412, bij schout en stadsmagistraat. Het
is een recht van exue, of exuwen zooals men in de XVde eeuw
schrijft, geheven bij afsterven van een Antwerpsch poorter
op goederen die aan personen buiten Antwerpen vererfd wer-
den. Het bedroeg den 20sten penning of 5 procent,
«Item zoo wat poorter of poortersse of inwoner van
Antwerpen van lijve ter dood komt, waarvan het goed
buiten gaat, of schuldig is buiten te gaan, dat degenen
die dat goed halen en deelen zullen, geven zullen aan
de stad den 20sten penning van dat zij alzoo halen en
deelen. En ware het dat die personen die dat alzoo haal-
den, waren van eenige stede of lande waar men den
10den penning van exuwen geeft, of gelijk men daar
geeft, dat die personen desgelijks hier geven zullen.
En is klaarlijk te verstaan dat men verexuwen zal alle
erve die binnen stad en vrijheid gelegen is, en ook alle
? |
