Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>zijn zij lichtzinnig, onbekommerd over hun lot en die ongevoeligheid tegenover het lijden schenkt hun de kracht om bij groote familie-ongelukken of maatschappelijke rampen den °Pofferingsgeest tot het uiterste te drijven. 0 volk, dat mijne moeder baarde, waarom moet gij telkens zooveel geleden hebben alvorens gij tot opstand komt, en toonen durft of wilt wat schitterende gaven in u besloten liggen?</p>
<p>Hoeden af, Belgische burgers, voor het kanailje dat gij verstootet, wellicht omdat het uwen stand redde en u de onbetwiste oppermacht over ons land verzekerde! Hoeden af voor den ploegos uwer velden, voor den schepper en bewaarder ,11wer rijkdommen! Hoeden af voor het kanailje, zeg ik, want "t waren de duizende haveloozen van Brussel die het sein tnt den aanval gaven, het waren zij en hunne lotgenooten der °lnliggende dorpen die de onversaagdsten streden, den zege neslisten en het grootste getal slachtoffers leverden. Het volk gaf het voorbeeld en sleepte daardoor allen die -aarzelden mede. Men zag het, zich op den vijand werpende die door de poorten der stad vooruit trad van het eene eind van Brussel naar het andere loopende, briesschend, 2Prlngend als een leeuw in zijn hok. „e volksleeuw, ziedaar eene uitdrukking die niets figuur,..tijks bevat. Ja, het volk geleek in zijne woede en onversaagdneid den koning der wouden; het was een reusachtige leeuw, 111,et een orgaan van duizende mannen, met zooveel klauwen 2418 er strijders waren. En die leeuw doorliep, neen, hij vloog 4%r de stad van de Vlaanderenstraat naar de Schaerbeeksche Poort. En dunden door het vuur der Hollanders, de rangen ennen stond, ras waren zij op nieuw gevuld, verdubbeld en Lynor één gevallen strijder had de vijand honderd nieuwe 'lelden voor zich. ;Êtridré had het goed geraden. Laat h'3t volk één kanon-Ot "moren, toon het één lijk, één druppel bloed en het zal</p>
</text>
|