| Full text |
7
van het goed, flichtelijk zingen rag
lige Schrift dezelven , zoo door vermaningen als
voorbeelden „ ook ten fterkf(te aanbeveelt. Dus
zong mozrs met de Zsraêliten, na hunnen wone
derbaren doortogt door de roode zee, den Heere
een danklied, en MARIA, de zuster van AÄRON,
zong hetzelfde lied met de vrouwen, die haar
in reien volgdens gelijk het ook niet onwaare
fchijnlijk is, dat het niet flechts ditmaal, maar
ook dikwijls op de veertigjarige reize door de
woestijn gezongen werd. Op het einde van
dezen togt fprak cop tot MOZES: uw dag ná.
dert, om te flerven..… Schrijf nu dit lied, en
leer het den kinderen Israëls: leg het in hun-
nen mond, opdat dit lied mij ten getuige zij ten
gen hen (*)3 en na dezen tijd bleef het zingen
van godsdienftige gezangen onder het Joodfche
volk in een heilig en cone behagelijk gebruik 5
gelijk men kan opmaken uit het lied van peBo-
RA, de Pfalmen van pAvip, de vermaningen der
Profeten, het lied van jupiTm, enz. Dat eche
ter ook de Christenen, van de vroegfte tijden
reeds, het godsdienstig gezang, als een nuttig
en cope welgevallig gebruik, behouden heb
ben, blijkt duidelijk uit de vermaning van den
Apostel jaconus: is iemand onder u in lijden,
dat hij bidde; is iemand goedsmoeds , dat hij
plalmzinge (}). En uit die van pauLus: leert
en vermaant malkanderen met pfalmen, lofzan-
gen en geestelijke liederen ($):
Zal echter het zingen overcenkomstig de voor:
beels
(*) 5 Mozes XXXI: 14 en 19.
Ls Jacobus V: 13.
C$) Colosf, II: 16,
eme
? |
