| Full text |
der fcholieren kennen, enz. 149
nooit beter waarnemen „ dan. wanneer gij hen,
fj „onderling fpelen, en meenen alleen ‚te
nelijk befpiedt; want onder het fpelen
di veelvuidige ‘gelegenheid, om hunne
singen aan den dag te leggen, en zoodra zij
niet vreezen, door u gade geflagen te worden;
zullen zij dezelve voor u ook niet verbergen.
Tei rhindert Aen, ap ‚deze En Hieme ie dat
w
1
bi
ze met elkanderen | fpelen: maar geeft beh veels
eer daartoe alle aanmoediging: zelfs zou het u
niet tot fchande , maar tot eer, verftrekken „ ine
dien gij hen forrijds naar het open” veld vere
gezeldet, om aldaar te fpelen, en u van deze
elegenheid bediendet, om hen zoo veel te bea
Len te leeren kennen,
Ondertusfchen moet gij, in. uwe pogingen ter
verkrijging van de zoo noodige kennis van het
hart der jeugd, vooral het volgende in acht nes
men :
1. Stelt nooit een kind, zoo als, helaas! dike
wijls gefchiedt , op de proef, met oogmerk „om
te ontwaren „ of het eok oploopend van aard
zZije — Dit maakt men het juist, doorgaans,
door eene harde en liefdelooze, behandeling,
welke geheel en al ftrijdig is met de vermaning
van PAULUS „wanneer hij zegt: Wadersl verwekt
wwe kinderen niet tot toorn (ida
2. Belluit niet te voorbarig uit de eene of ane
dere daad eens kings tot deszelfs hart; want
het gebeurt niet zelden, dat het kind meer dan
eens het een of ander verrigt, zonder daartoe
eene
ra
er an
(*) Ephezen Vi: 4e
K 3
nnn
? |
