| Full text |
In weinig tyds waren deze sombere en ruwe pira-
mieden met groen overdekt, en met de fraeiste bloe-
men omringd; de holle wegen, bezoomd met oude
boomen , die tot elkander overhelden , vormden on-
deraerdsche gewelven, daer men zich gedurende het
heetste van den dag kon verkoelen. Een pad geleidde
naer een boschje van wild geboomte, in welks mid-
den een rykbeladen, voor den wind beschutte,
vruchtboom groeide. Daer lag een graenakker, hier
een boomgaerd. Door deze laen zag men op de
wooningen, en door gene, op de onbeklimbare
bergtoppen. In een digtbelommerd bosch van tatama-
quesboomen , met lianen doormengd , onderscheidde
men , zelfs op vollen middag, geen enkel voorwerp;
op de punt van die groote naby gelegene rots, welke
boven den berg uitsteekt, ontdekte men al het
rondgelegene, met de zee in het verschiet, waer
zich nu en dan een schip vertoonde, dat uit Europa
kwam, of derwaerts wederkeerde. Op deze rots
kwamen de huisgezinnen des avends byeen, en
smaekten er in stilte, -de luchtkoelte, de bloemen-
geuren, het beekgemurmel, en de laetste licht- en
schaduwmengelingen.
Aen de bekoorlyke schuilplaetsen van dezen dool-
hof werden de liefste namen gegeven : zoo heette
de rots, waervan ik u even sprak, en van welke men
my van zeer verre zag aenkomen, de Ontdekking der
Vriendschap. Paul en Virginie hadden er spelende
een bamboes geplant, aen welks top zy eenen witten
? |
