| Full text |
ee Ui en
grasbed , op welks midden Virginie en Paul bywvy-
len dansten, werd de Eendragt genoemd. Een oude
boom, onder wiens lommer mevrouw Delatour en
Margaretha elkander hare rampen verhaeld hadden,
heette de afgewischte Tranen. Ly gaven de namen
van Bretagne en Normandie aen hoekjes grond,
waerop zy koorn, aerdbeziën en peulvruchten had-
den gezaeid, Domingo en Maria, op het voorbeeld
van hunne meesteressen, zich het land hunner ge-
boorte in Afrika willende herinneren , noemden twee
plekken , waerop de kruiden, van welke zy mandjes
vlochten, groeiden, en waerop zy eenen kalbassen-
boom geplant hadden , Angola en Foullepointe. Aldus
onderhielden deze, hun land ontweken, lieden door
de voortbrengselen van hunne gewesten de aenge-
name begoocheling hunner vaderlandsliefde, en stil-
den hun hartzeer daerover op een vreemden grond.
Helaes ! ik heb door duizend betooverende namen
de boomen, de beken, de rotsen van dit thans zoe
deerlyk verwoest oord zien bezielen, dat, gelyk aen
de velden van Griekenland, heden niets dan puin-
hoopen en aendoenlyke namen oplevert.
Maer van alles wat deze omtrek bevatte, was niets
aengenamer dan het plekje, de Rustplaets van Vir-
ginie genoemd. Aen den voet der rots, de Ontdekking
der Vriendschap, is eene diepte , waeruit eene fontein
ontspringt, die in het midden eener weide van fyn
gras een beekje vormt. Toen Margaretha van Paul
bevallen was, schonk ík haer eene Indiaensche ko-
* %
? |
