Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>zusteren van dezelfde familie ,millioenen leden tellende,van de familie der slachtoffers van mislukte maatschappelijke en Politieke omwentelingen geworden; iedere zege door de eene °f andere partij behaald bracht hun dichter bij elkander, cl°°r de herinnering aan de geleden smart en door het denkbeeld dat het getal zusters en broeders, in evenredigheid van de hevigheid der woelingen en gevechten, vermeerderden.</p>
<p>Ook nog een ander gevoel snoerde ze, om zoo te zeggen, te samen, en maakte het hun niet zooals moeder en dochter zijn, het bracht tusschen hun de genegenheid en verkleefdheid hooger als bij oude en jonge vriendinnen. Mevrouw Van Acken had buiten Helena nog eene dochter gehad, die alsdan zoo oud als Grietje zou geweest zijn. Het verlies van dit kind had haar erg doen lijden en het schoon aollandsch meisje vergoedde haar gedeeltelijk,voor dieramp; vond er een zeker genoegen in zich zelven te bedriegen; en niet alleenlijk verving Grietje de afgestorvene Alice, maar zJ Was ook de plaats van Helena komen innemen. , En zoo leefde madame Van Acken in gestadige begoocheling, die vergrootte omdat Grietje, door het verval der familie, gedwongen geweest was de kleederen van Helena, na de noodige veranderingen, te dragen. Het jonge meisje erving dus in het hart, in den geest en de lijdende verbeeling der moeder niet alleenlijk het doode troetelkind, maar 'e afwezige dochter, die zich te midden van dreigende gevaren bevond. Het sympathiek karakter der Hellandsche inaagd hielp niet weinig mede om die begoocheling volledig en vreugdevol te maken. ij Grietje was het iets anders dat haar aan die familie hechtte.</p>
<p>. Van het oogenblik dat zij wist dat hare tweede moeder In haar eenige verzachting voor haar lijden vond, had zij tonden van geluk beleefd. Het kwam haar dan voor dat het "ond hetwelk zij at,de kleed eren die zij droeg,niet meer zoen- eel</p>
</text>
|