| Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Verre dus dat deze twee zonen de familie konden steunen, was mevrouw Van Acken gedwongen hun van tijd tot tijd iets te zenden om betere dagen te kunnen afwachten. Slechts .:6n kind kon helpen en liet het ook niet na. Helena, die 'aren echtgenoot ook na de nederlaag der Hollanders was gevolgd, zond van tijd tot tijd eenig geld, dat zij van de haars mans had kunnen sparen. .1„"en wij mevrouw Van Acken en Grietje op den morgend :n, den 18 Maart in hunne kamer aantroffen,waren zij beide 'lluerdenindruk der gevoelens welke wij komen te beschrijven. Na nog gedurende eenige oogenblikken te hebben gemijerd, hief mevrouw Van Acken langzaam het hoofd op en rietje eenigen tijd aanziende, sprak zij : 's- 't Is nu slechts zes maanden geleden dat die ongeluksomwenteling is uitgebroken, en wat is er al niet voorgevallen. Gij, arm kind, hebt vader Willem verloren, den iL'lngsten steun die u op aarde bleef. Ik heb het huis, waar " geboren ben, moeten verlaten, mijn winkel verkoopen, 11.14iine Helena en mijn Victor moeten laten vertrekken. Mijn ildré is zonder arbeid en Paul heeft men nog verder van mij l'erWijderd. ,;,;" En hem doen boeten voor eene schoone daad, ant°°rdde Grietje, die sinds eenigen tijd zich naarstig aan den arbeid gezet had. v; Leg maar uw werk neder, Grietje, sprak mevrouw "I' /keken, en laat ons een weinig praten. ik zou nog zoo gaarne dezen avond leveren, mevrouw. 4ell, 't zal daar niet op aankomen, kind. En ook gij moogt e'eveel niet werken, gij zult nadeel aan uwe gezondheid doen ziet dat de mensch ze tot op het einde zijns levens wel 11°odig heeft. Ik hen droevig gestemd vandaag. Ik wertsehte Paul hier bij mij te hebben; bij, die brave jongen, yeeet zoo altijd iets nieuws te vertellen, dat mijn verdriet Jaagt. Zeg eens, Grietje, ik heb het toch niet gedroomd, waar, dat hij dezen morgen(' komen zou?</p>
</text>
|
