Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Ja, waardig, °verwaardig kind en ware het niet dat Paul priester is, ik zou met vreugde zien dat gij zijne vrouw werd. En hij... dit woord was uit Grietjes mond zonder het wist. -- Hij? Hij ook, geloof mij. Maar daar valt thans niet aan te denken. G-rietje sprak -geen woord meer, zij zou niet gekunnen hebben. Droefheid, gramschap en -vreugde, die gevoelens tot hun hoogste toppunt gedreven, belemmeren, beletten de spraak. Die twee woorden : hij ook! waren voor haar eell hemel waard. 't Klopte daar in haar opgetogen hartje alsef al de deugden der aarde er feest vierden; het was alsof eene bron van ongekende genoegens zich daarin uitstortte eI steeds nieuwe en meer streelende aandoeningen in overvloed aanbracht. Gedurende eenige °ogenblikken was het stil in de kamer' Verschillende gevoelens of herinneringen waren bij de beide vrouwen opgewekt en zij lieten er zich een korten tijd doe'. overheerschen. Mevrouw Van Acken was de eerste die uit de mijmering ontwaakte en naar het uurwerk ziende, sprak zij: Kwart na negen ure en daar nog niet. Ongetwijfeld er moet iets ergs voorgevallen zijn. En het venster openend keek zij op de markt, in df, richting langs waar Paul gewoonlijk kwam. Doch pas had ziAJ eenige °ogenblikken uit het venster gezien, toen een verwart"' gerucht, dat van uit de verte tot haar naderde en waarv° zij zich geene rekenschap kon geven,tot haar oor doordrong' Zij luisterde aandachtig, meenende in den beginne zich bedrogen te hebben.</p>
<p>Braaf kind!. Ja, gelukkig en trotsch, omdat die liefdeblijken mij de verzekering schenken dat ik er waardig van gerekend word door u en d00r... hem.</p>
</text>
|