Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>rechten zagen. En dezelfde rede die de republikeinen den opstand deed steunen, dreef hen tot volkenmoord en wreedheid. Geene dezer beide burgerpartijen bespeurden dat de omwenteling met den opstand te Brussel geëindigd was wat ook in dien tijd onmogelijk was, tenzij men eene onover' troffen kennis van 's volks geestestoestand bezat en er jaren van lijden zouden noodig geweest zijn om eene nieuwe omwenteling te doen ontstaan.</p>
<p>Evenals in alle oproeren werden de woorden : betaald, omgekocht, opgehitst, het volk naar het hoofd geworpen. In de oogen der hoogere standen staat het volk zoo laag, dat zij het de macht, den wil, het verstand niet toekennen om zelf, uit eigen beweging, in verzet te komen tegen schandelijke instellingen, onverdragelijke toestanden of menschen, waarvan het het slachtoffer is. Dit is eene moreele beleediging, die de heerschers rede geeft tot de wreedste mishandelingen tegenover de armen. En deze moreele beleediging kan slechts verdwijnen door eene krachtige organisatie van wege de werklieden en door het bewijs te leveren ten volle bewust te zijn van wat zij willen en zullen doen. Om nog eens te toonen dat de woorden : omgekocht, enz., hier evenals overal valsch, ongerijmd waren, stippen w•ii slechts dit feit aan, dat de opstanden in Gent, de gevechten tegen de burgers, niet alleenlijk voortduurden, maar bet hevigst waren na bet vertrek der mannen van Depontécoulant en nadat de republikeinen op het stadhuis of hun invloed verloren hadden of gevangen genomen waren, door generaals en andere mannen, van wege het meer en meer reactionnair gezind Voorloopig Gouvernement naar onze stad gezonden. Dit zegt alles en bewijst ten volle dat de opstanden te Gent echte proletariërs-oproeren waren. Van den 28 September tot den 19 October hadden er reeds, buiten gestadige onlusten, twee groote en bloedige gevechten tusschen de burgers en het volk plaats gehad.</p>
</text>
|