Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>van Limburg werd gedaan, als zij maar meester over Belgje bleven.</p>
<p>In het jaar 1840 hadden wij dus reeds de kiemen der partijen of de partijen zelven die nu bestaan. De groep van Kats was een der kiemen onzer partij ; jiJ Vlaanderen begon reeds de vlaamschgezinde beweging, welke meer en meer veld won, naarmate de Vlamingen beter zagen, dat de omwenteling van 1830 ten koste van hunne taal en rechten was geschied en volvoerd. Het Waalsch en Fransch element namen meer en meer de Staatsbedieningen en zelfs den volksgeest in en hiertegen begon een strijd gevoerd te worden, die gedurende eenige jaren hardnekkig was. In 1846 maakte de liberale partij haar programma op, dat aan velen zulke schoone verwachtingen schonk, en de liberalen niet alleenlijk als de bestrijders van de heerschzucht der katholieken, maar als de redders des lijdenden volks deed aanzien. Bittere teleurstelling! Sinds dit tijdstip is die partij reeds 20 jaren aan het bewind geweest en wat zij uitrichtte, de cynieke figuren die zij opleverde, toonden duidelijk wat v olkshaat en volksverachting in den schoot dier partij schuilt. Het liberalisme is de partij der beginselloosheid. Op gods' dienstig terrein gaat het niet verder dan den spot met de kloosterlingen en het bestrijden van de overmacht der geestelijkheid ; maar den godsdienst aanranden, in den grond bevechten, dat durft het niet, dat wil het niet, omdat het den godsdienst en de priesters wil gebruiken tot het beteugelen der volkeren, tot het versterken zijner heerschappij. Maar •indien de Roomsch katholieke Kerk met het liberalisme</p>
<p>een verbond wilde aangaan, om gezamentlijk en overeenstemmend, tot onderdrukking en verarming des volks te werken, nooit zou het liberalisme het katholicisme aanvallen, wanneer deze laatste partij maar de ondergeschikte rol in het verbond wilde vervullen. De strijd tusschen het liberalisrae</p>
</text>
|