Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>rukken, dat zij ook de ergsten ten voordeele der kandidatuur van den hertog van Nemours zijn geweest en ze van harte hadden gewenscht. Die tegenstrijdigheid in hunne daden, slechts eenige maanden verschillend, toont aan hoe de diplomaten en de verderfelijke politieke listen, reeds hunnen invloed op de mannen, welke het meest voor Belgie's onafhankelijkheid gezind waren, hadden gewerkt.</p>
<p>Die weigering van den Franschen koning bracht ontroering in het land; er kwam onrust en wantrouwen over de listen en lagen der diplomaten. De republiekeinen kregen nieuwe hoop en stichtten met eenige burgers, die Belgie vrij van allen vreemden invloed wilden zien, den vaderlandschen bond : De Onafhankelijkheid. De demokraten stelden de kandidatuur van den hertog van Leuchtenberg als koning van Belgie voor. Arme demokraten ! Zij waren zoo ver gezonken, dat zij de redding der demokratie in een koning, de hoogste uitdrukking der aristokratie, gingen zoeken. Zij waren gelijk een groot geneesheer, die na al zijn genie besteed te hebben aan het zoeken naar nieuwe redmiddels voor de menschheid, eindelijk 't einde raad, zich zelf en zijne kunst in de handen van een kwakzalver geeft.</p>
<p>Onde,iF den indruk van al die gebeurtenissen, werd in vervanging van het Voorloopig Bestuur een Regentschap gekozen, Waarvan de baron Surlet de Chokier het hoofd was.</p>
<p>Daar houdt de rol van het bestuur, uit de omwenteling geboren, op. Wat heeft het gedaan? De werklieden en arme boeren van het stemrecht gehouden, de republiek verdrongen, geen enkel maatregel genomen, niet een wetsontwerp ontworpen oln den stoffelijken toestand der arbeiders te bevoordeeligen of te beschutten tegen de aanmatigingen der kapitalisten. Integendeel. Het niet waardig verklaren des werkende volks om kiezer te zijn, was het terzelfder tijd onwaardig erkennen staatshulp te genieten in de betrekkingen tusschen arbeid en</p>
</text>
|