| Full text |
dendorp, die in de laatste jaren vooral de
aandacht op zich wist te vestigen dóór zijn
detective-verhalen, tot onderwerp gekozen.
Een boerenarbeiderskind met verbeelding
en innerlijk leven in de ontplooiing van
haar jeugdleven. Uit ontgoocheling groeit
karakter en eenzame kracht.
Middendorp is een sober schrijver en door
zijn soberheid reeds zeer aantrekkelijk. «De
stille Gestalte» treft menigmaal door de
bitter-doorproefde echtheid van het leven en
verdient óok in Vlaanderen gelezen te wor-
den.
Pauwels, Willem: Lomme Vlegels. Lolletje
in drie bedrijven. Uitgave van den schrij-
ver Tielemansstr. 86, Aerschot, 57 blz.
fr. 8,||9
Een soldatenblijspel, dat geestelijk en li-
terair niet veel om het lijf heeft, maar overi-
gens goed in mekaar zit, en bij onze volks-
maatschappijen wel bijval zal vinden.
Pijper, Willem: De stemvork. Opstellen over
muziek. Amsterdam, Em. Querido, 1930,
159 blz. Ing. fl. 3,25; geb. fl. 3,90
«De muziek van heden is nog pas begon-
nen met het ontdekken van haar vermo-
gens», zegt Pijper in zijn nieuwe bundel
«De stemvork». Deze zin getuigt voor de im-
peratieve stuwkracht van deze verzamelde
opstellen, waarvan een onweerstaanbare
aantrekkingskracht uitgaat die tot nadenken
dw ringt. Vijper is een onverbiddelijk ver-
keersagent in de Europeesche muziekwe-
reld !
Roland Holst Van der Schalk, Henriette :
Thomas More. Een treurspel in verzen.
Leiden, Brussel, Rotterdam fl. 1,75
fierste druk, 1912.
De figuur van Thomas More, die op een
meer verantwoordelike plaats in ’t open-
bare leven dan Shaw’s Jeanne d’Arc tussen
aambeeld en hamer geraakt: kerk en staat,
en in eèn ekonomies meer ontredderde tijd
nog, moest H. Roland-Holst, als sociaal
denker en als edel-eerlik mens van geweten
overvol, inspireren. Zeker dan, waar Thom.
More, de utopist, als een held tragies on-
dergaat naar de principes, die H. Roland-
Holst huldigt in de dramatiese kunst, en
die zij huldigt in ’t leven, waar strijd Voor
recht of eerlikheid in geweten, het enige
is, dat ëen mens mag leiden.
Deze 4e druk - zo zuiver en sierlik -
spreekt voor zichtzelf. En de lof van Henr.
Roland-Holst - als dichteres - hóeft niet
meer gezongen te worden. Zij is stellig de
grootste figuur - een wereldfiguur - van de
hedendaagse Nederlandse letteren. Dr. In-
destege getuigde van haar - als katholiek -
dat zij ontegensprekelik een zuivere artisté
van het woord en van het gevoel is. De taal
heeft voor haar geen geheimen.
Bibliotheken kunnen door - aankoop hier
een leemte vullen.
Sevensma, W. S.: Ethisch-Aesthetis_h. Am
sterdam, U. M. Holland, 1930, 163 blz.
Het werk van Sevensma is verwant aan
het werk van Buffinga en Dr Tazelaar. De
Christelijke beschouwingen sluiten zich dik-
wijls aan bij katholieke opvattingen.
De kunst kan den cultus, het theater kàn
de Kerk en Lessing’s Nathan kan den Bij-
bel niet vervangen, besluit de schrijver, met
Bavinck, schoonheid kan van het beloofde
land profeteeren en er uit de verte, als van
den berg Nebo, iets van laten zien, maar
het is alleen de religie, de verzoening en den
vrede met God, die ons in het Kanaan der
ruste binnenleidt.
Over de uiterlijke verzorging niets dan
goeds.
Sjolochow, M.: De stille Don. Den Haag, De
Baanbreker, 1930, 486 blz. fl. 3,90
Onder de macht van Russische werken,
die de boekenmarkt veroveren heeft « De
stille Don » èén reuzensucces mogen boeken
Internationaal luidt eensgezind de g.oote be-
wondering voor het werk van Sjolochow.
De uitgevers getuigen met fierheid dat in
nog geen jaar tijds ruim een millioen exem-
plaren verkocht werden. .
Een Kobakkenepos. Het wonder leven van
de steppenzonen in vrede- en oorlogstijd.
Hartstocht en weemoed leeft in de ziel van
de kinderen der eindelooze steppen, de oer-
instincten beheerschen den mensch en geven
kleur en diepte aan wat het menschelijk
leven bieden mag. Zij arbeiden en zingen,
zij rusten en droomen, zij hebben lief en
haten. Dan breekt de oorlog los en de Don-
Kozakken trekken op, monter en strijdlus-
tig. En aan het slot van het verhaal de
ontgoocheling en het voorgevoel van de
opstandige dagen die in aantocht zijn.
De N. Rotterd. Courant in een uitvoerige
recensie schreef o.m. :
«Sjolochow deinst er niet voor terug de
grofste afdwalingen van het menschelijk in-
stinctleven zonder eenige gemoedsbezwaren
met duidelijkheid, ja zonder eenige voorbe-
houd te schilderen, niettegenstaande dat
kwetst hij nooit. Aan den anderen kant ver-
staat hij het, de intiemste erotische ver-
houdingen met een lyrische teederheid te
schetsen, waarin zijn psychologische fijnge-
voeligheid op de schoonste wijze tot uiting
komt. / ‘
Het boek geeft ons een grootsch, door
geen romantiek of valsche schaamte ver-
53 |
