Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Een onmetelijke triomfkreet steeg van uit al de kamers die zonderlinge barrikaden uit al de borsten dier nieuwe strijders op. De Belgen vatteden weêr moed, verzamelden zich en achtervolgden op hunne beurt de vluchtende Hol' landers.</p>
<p>Die kamer- en keukensoldaten van den °ogenblik hadden zich zoo manmoedig als de veteraans der beroemde wacht van Napoleon gedragen. Ook in hunne harten was het vrijheidsvuur ontwaakt en terwijl hunne zoons, echtgenooten, broeders en minnaars hun leven waagden in de straat en op de barrikaden, offerden zij alles wat zij bezaten voor die schoone zaak, zonder voor het treurig vooruitzicht te schrikken, dat zij niet alleenlijk zonder steun in de familie, maar zonder huisgerief, zonder iets konden komen, om na den strijd, brood- en hopeloos door de straten te moeten dwalen, of te bezwijken op de kamers, die zij met zooveel moed, offerwilligheid als wijs beleid in onneembare vestingen hadden herschapen. Men ziet daaraan, als de beker met gal door het volk eens° is leég gedronken, de vrouwen en ouderlingen, dit vreesachtig en conservatief lichaam der massa, ook tot den opstand overslaan en tot de hardnekkigste :strijders behooren. Hoevelen dier arme vrouwen en meisjes hadden niet dagen en nachten gewerkt, gezucht, hoeveel ontberingen hadden zij zich niet getroost om aan die weinige meubelen, aan die eenige pronkstukjes te geraken. leder brokje huisgerief • bevatte eene gansche geschiedenis van zorgen en zwoegen, een deel van het martelaarsleven dier arme loonslaven in ziel' • En die stukjes, welke hun meer dan goud waard waren, omdat aan ieder hunner onuitwischbare herinneringen waren verbonden en beurtelings de trappen aantoonden, langs Waar</p>
<p>vervolging voort te zetten, doch de hunnen in groot getal ziende vallen, keerden zij in allerijl terug, hier en daar een opstandeling medeslepende, en de straat in de, handen des volks latende.</p>
</text>
|