| Full text |
32 Over de verfchillende foort
dan noemt men dit een denkbeeld. Wij hebben
dus een denkbeeld wan atie dingen; die wij zoo
van nabij kennen, dat wij ons dezelven, als van
anderen verfchillende , kunnen voorftellen. De
eigenfchappen, waaraan wij de voorwerpen kens
nen, en van anderen onderfcheiden, noemt men
kenmerken. Dus is, bij voorbeeld, datgene,
waaraan gij uwen hoed kent, en van anderen
onderfcheidt , het kenmerk van uwen hoed, —
Verfcheiden voorwerpen, zoo als f fehapen, bee
Zitten zekere kenmerken , die bij en dezelfde
zijn, en deze dragen den naam van a/gemeeneé
kenmerken, Aan dezen kan men wel de eene
klasfe der dieren , bij voorbeeld, van de andere,
maar geenszins een enkeld dier van alie <
rigen onderfcheiden. Dus kan het
kenmerk „ dat de (enapen wol dragen, Ì
onderfcheid tusfchen dit en andere dieren , maar
niet tusfchen een enkeld fchaap en de overigens
aanwijzen. — Datgene, wijders, waaraan men
enkeld ding kent, en van alle overigen kan
onderfcheiden noemt men een eigenaardig 3
het welk altijd aan eë \ dins je gevonden wordt, een
beflendig of duurzaam, en dat men flechts nu
en dan daaraan ontde Ee ‚ een veranderlijk kene
merk. Dus zijn dfie naast elkander ffaande, regt
opgaande ftrepen, die alleen van boven aan el-
katrder gehecht zijn, een duurzaam kenmerk van
de letter my; maar dat deze ftrepen zwart zijn 4
is een veranderlijk kenmerk: want zij konden
ook wel eene roode, groene, of andere kleur
hebben „ enevenwel:een 72 blijven, == Wie een
voorwerp te allen tijde weder herkennen wil,
moet deszelfs duurzame kenmerken leeren.
ke
Di
? |
