Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Saint-Simonisten (t) doen doorgaan. Niet uit socialistisch oogpunt beschouwd, waarop wij ons niet mogen stellen, maar uit dat der burgers, was dit slecht en laag. Da heeren des bewinds wisten dat zij logen. Da door ons aangehaalde mannen waren geene socialisten, verre van daar, en met hun als dusdanig te doen doorgaan, bij eene bevolking, waai-Van de burgers te bekrompen en te ikzuchtig waren om iets van de nieuwe volkslieveride leer te willen weten, en het volk te dom was om er iets van te begrijpen, wisten zij heel goed dat zij hun in een valsch, hatelijk daglicht stelden. Na die leugens deden zij door betaalde politiebeambten, hunne vergaderingen uiteenslaan en De Potter met den dood bedreigen.</p>
<p>In een brief die de heer De Potter aan den advokaat Spilthoorn schreef, zegt hij duidelijk :</p>
<p>c, Ik weet het zeker dat men mij wilde doodslaan; mij aan de moordenaars willende onttrekken, verlaat * Belgie en begeef mij naar Parijs.</p>
<p>De Potter verliet Belgie, nadat in Brussel betaalde schurken hadden geroepen: Weg met De Potter! De Potter aan de lantaarn! enz.</p>
<p>Die kreten verwonderen ons niet, ô neen; voor geld vinden schurken uit den hooge altijd broeders uit den lage om</p>
<p>(I) Saint-Simonisten waren volgelingen van Saint-Simon, de groote Fransche socialist, die eene maatschappelijke hervorming predikten gedeeltelijk op algemeenen eigendom gegrondvest. Hunne leuze was : aan iedereen volgens zijne werken, aan iedereen volgens zijne bekwaamheid. Zij schaften noch priesters, noch kapitalisten af, maar wilden eene radikale hervorming in de instellingen door deze twee standen vertegenwoordigd; zij eischten betere verdeeling der vruchten van den arbeid, meer eerbied en liefde voor den arbeidenden stand, het bestuur der maatschappij in handen der mannen van genie en der priesters der nieuwe kerk. Bet Sainl-Simonisme heeft veel volgelingen onder de burgers en rijken geteld, waarvan eenigen met geestdrift en buitengewone wilskracht en offerliefde voor hunne zaak hebben geijverd. (Zie tot breedvoeriger uitleggingen : Hisloire du Socialisme, par B. MALON.)</p>
</text>
|