Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>deze twee uitersten : of Leopold I was een groote misdadiger of een groote dommerik. En in dit laatste geval ontbreekt hem nog de eerlijkheid, de eenigste verontschuldiging van den stomper. Ons besluit is reeds genomen; de beurt komt thans aan den lezer. En eens zijn geweten gesproken hebbende, dat hij dan handele volgens de verontwaardiging zijner ziel.</p>
<p>Aan vleiers heeft het Leopold I niet ontbroken, aan standbeelden ook niet; en onder het volk, door die leugens gepaaid, ging hij voor een buitengewoon mensch, voor een zoo groot veldheer als wijzen politieker door. Den 4 Juni 1831 tot koning der Belgen gekozen, moest Leopold I zijn bestaan aan Belgie's lot wijden. Als beschermling van Engeland moest hij Holland's legermacht en bedreigingen kennen; hij was bij zijne troonbeklimming bewust van de oorlogsverklaring van Willem, en wat deed hij tot de verdediging des lands, tot de inrichting des legers? Niets I ! Leopold werd als een groot krijgskundig man voorgesteld; hij moest dus °ogenblikkelijk het gevaar begrijpen dat er bestond in de ligging der beide Belgische legers, die meer dan achttien uren van elkander verwijderd waren, en aan de vijandelijke legermacht de schoonste gelegenheid gaf lusschen beide legers in ons land te dringen, hen een voor ten aan te vallen en te verpletteren, zonder hun den tijd tot samenvoeging te schenken. Wat deed hij om dit te vermijden? Niets!!!</p>
<p>Leopold hield een wapenschouw over het leger van generaal de Tieken en overtrok dan de niet bezette plaats om dat van generaal Daine te bezoeken. Hij kon dus met eigen oogen het gevaar zien dat in de slechte stelling der beide legers besloten lag, te meer, generaal Daine wees er den koning op, toonde hem duidelijk de inzichten des vijands, hem verzoekende de beide legers dichter bij elkander te brengen.</p>
</text>
|