Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>voelde zich rechtschapen en liefdevol voor het land, hij mocht dan nog meer iever en liefde voor hetzelve verwachten van hem, van zijne majesteit, den koning, heer en meester, wiens opoffering klimmen moet volgens de belangrijkheid der te vervullen rol en roeping. Arme soldaat, die blindheid, dit “ lijk zijn was uw ongeluk, want men heeft u voor verrader des vaderlands uitgescholden en uwe slaafsche gehoorzaamheid heeft de omwenteling en Belgie vele vernederende kaakslagen berokkend. Het ontvangen bevel was voor den generaal het vooruitzicht, Z0 niet van den zege, ten minsten van de moedige verdediging en des eerlijken strijds. , De donkere wolk die zoo dikwijls het gelaat van den soldaat had overtrokken, bij de verwaarloozing en de dubbel-Zinnige werkingen des Regents en zijner ministers, verdween, en met grooten iever, met geestdrift stelde hij zich aan den arbeid om het gegeven bevel te volvoeren. De verschillende korpsen werden verwittigd en overal Waar het bevel van oprukken kwam, werd het met blijde kreten aanvaard. De soldaten wisten wel niet heel goed waarop de samenvoeging der beide legers zou uitloopen, maar het vooruitzicht der beweging die volgen ging en dit, weldra andere landgenooten, oude vrienden en kennissen te zien, maakte hun °Pgeruimd. En zoo slaperig zij vroeger hadden rondgestrompeld, zoo levendig liepen ze nu heen en wek', onderling kluchten vertellende, kwinkslagen en meer andere vrolijkheden doende, °ln lucht aan hunne vreugde te geven. En hoe meer iedereen zag dat de toebereidselen eindigden en het gewichtig °ogenblik naderde, waarop het door velen erwaehte “ voorwaarts zou worden uitgesproken, hoe 'evendiger en opgeruimder het in het leger werd. Alles ging zoo snel als de slechte regeling der krijgsmacht het toeliet; de soldaten hadden in hunne rijen plaats genomen,</p>
</text>
|