Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>En nu, kinderen van een moedig volk, voorwaarts onder den dubbelen kreet : leve de vrijheid! leve het vaderland! Voorwaarts, voorwaarts!</p>
<p>Het leger herhaalde dien kreet, stelde zich daarop in beweging en begaf zich noordwaarts op, de niet bezette plaats tusschen het Schelde- en het Maasleger, nog grooter, dus den inval der Hollanders gemakkelijker makende. Daine, die ten volle het ongerijmde van het tweede bevel begrepen had, gehoorzaamde er nogthans aan, als getrouw soldaat en als slaaf der tucht.</p>
<p>Met den meest mogelij ken spoed stelde hij zich aan den arbeid, en met het vallen van den nacht hadden drij bataillons en eene halve batterij geschut, van afstand tot afstand, post gevat tusschen Hechtel en Zonhoven. Om 11 ure des nachts keerde hij naar Hasselt terug, ten einde 's anderendaags, 6 Oogst, met denzelfden iever voor de proviandeering des legers te zorgen. In allerhaast werden eenige tenten opgeslagen, doch de soldaten moesten zich gestadig of tot den aanval, of tot de verdediging gereed houden. Spioenen werden uitgezonden om over de nadering en de macht des vijands berichten in te winnen. Te midden der legerplaats stonden eenige soldaten in groep bijeen.</p>
<p>Zoowel door hunnen ouderdom en wezenstrekken als door hunne kleederen verschilden zij onder elkander. Een warm gesprek, waaraan slechts twee mannen deel namen, had onder hun plaats en de anderen hadden zich luisterend in een kring geschaard, nu en dan eens teekenen van goed- of afkeuring gevende. En ik zeg, sprak op eens de jongste der beide mannen, in wie wij Victor herkennen, ik zeg dat de tegenwoordige krijgstocht niets goeds voorspelt.</p>
<p>hij ook zij, hij niets vermag tegen ons, verdedigers der vrijheid en van het vaderland!</p>
</text>
|