Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>In hun snel vooruitloopen zagen de mannen waarbij Victor zich bevond, eensklaps een Holland sch korps op zich afkomen. Op eens klonk het vuur van de vijandelijke zijde en vuur werd er gegeven.</p>
<p>Een °ogenblik sidderden de Belgen te midden van den dikken rook door de losbranding veroorzaakt. Eene bloedig° . slachting moest onder hun zijn aangericht. De rook trok OP, slechts twee soldaten waren licht gewond. De Hollanders hadden te hoog gevuurd (1). Een spotachtig gelach beantwoordde het mislukt vuur des vijands en weldra stormden de Belgen met gevelde bajonnet op de Hollanders.</p>
<p>Een hevig gevecht ontstond, het was bloedig. In de eerste oogenblikken waren de twee korpsen ondereen gemengd, en hier zag men Hollanders diep in de Belgen voorwaarts dringen, terwijl zij elders moesten wijken. Niemand kon voorspellen wie overwinnen zou; de beide partijen schenen even sterk, waren even wraakgierig. Thans was het gevecht algemeen geworden en het slagveld strekte zich meer dan een uur ver uit.</p>
<p>De Belgen waren tegenover de Hollanders minder sterk, slechter gewapend, slechter gevoed; daarbij hadden moedeloosheid, wantrouwen en de zorgeloosheid der regeering bW erg verzwakt; maar thans verdween op eens dit verschil; de liefde voor de vrijheid, die in hun hart weêr herleefde, vergoedde hun voor al hunne tegenslagen.</p>
<p>(1) Het is bewezen dat de Hollanders bijna altijd te hoog vuurden. Zie het Werk van GENDIERJEN.</p>
<p>beide Belgische legers nog zou vergroot zijn geweest, Wat hunne beslissende nederlaag voor gevolg moest hebben. Daarom was die strijd zoo van gewicht, omdat hij den weg mag héeten, die de eene of andere legermacht naar den zege voeren moest.</p>
</text>
|