Full text |
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<text>
<p>Daine stemde met het gevoelen van zijne officieren in en stond op het punt toe te geven ; maar op eens kwamen de soldaat, de slaafsche tucht en gehoorzaamheid in hem op en evenals op het slagveld liet hij treurig het hoofd zinken en sprak op weé.moedigen toon : Generaal de Failly, de koning alleen is hier meester; hij beveelt; ik, een zijner soldaten, zal hem gehoorzamen. Bij die woorden drukte generaal de Failly hem de hand; Daine beantwoordde koel dien vriendschapsblijk. En weder was het eenige oogenblikken stil in de tent. ledereen legde, in naam der tucht, banden aan zijn persoonlijk oordeel en gevoelen en besloot den koning te gehoorzamen.</p>
<p>De intriganten triomfeerden nog eens zooals zij het weldra volkomen zouden doen. Het rampzalig uur der algemeene slachting, op sluwe wijze voorbereid, naderde en generaal, officieren en soldaten liepen den wolf in de muil, meenende vertrouwen te mogen stellen in hun koning, die hun schandelijk bedroog. Korten tijd nadien verlieten de officieren hun legeroverste, om de bevelen voor den tocht naar Diest aan de troepen mede te deelen.</p>
<p>Vergelijken wij eens goed de verschillende bevelen door generaal Daine ontvangen, ten einde duidelijk hunne tegenstrijdigheden en ongerijmdheid, de onschuld van Daine en liet zwarte plan der diplomaten te doen uitkomen. De laatste de'pêche van den 6 Oogst bevol, even als die van den 5, de bezetting van Diest; zij verschilde met de vorige hierin, dat zij noch de marschroute, noch het vereenigingspunt met Tieken aanduide ; die verandering is gegrond,</p>
<p>(1) Zie ENDEMEN : Calastrophe u inois d'Aoit/ 1831, bladz. 75 en 76.</p>
<p>iooals het bij de uitvoering van het vierde bevel het geval zijn zal (I).</p>
</text>
|