Full text |
niet algemeen, want sommige Vlaamse bibliothecarissen die weten hoe zo een titel in
het Frans heet, zullen hem daarom wel distinctieve titel noemen.
Wij hebben een woordenboek nodig dat die nieuwe begrippen niet alleen nauwkeurig
definieert, maar vooral ze ook namen bezorgt, die niet verwarbaar zijn en die handzaam
zijn, dit is handig in het gebruik en goed liggend in Nederlandse mond, en waarmee
men even handzame afleidingen en samenstellingen kan maken. (Een wettelijk verplicht
presentexemplaar is maar bruikbaar in een land waar het niet bestaat !).
Die termen hoeven heus niet allemaal oorspronkelijk Nederlands te zijn, want pen, inkten
papier zijn het ook niet, evenmin als bibliotheek en catalogus. Korte, grondig verneder-
landste uitheemse termen zijn beter dan onhandelbaar puristisch geknutsel, maar is een
keurwoordbestand toch niet een beetje beter dan een ossorrittifaaiei ?
Als ik die drukprocédés waarvan hiervan sprake kantoordruk noem en die dito titels
kentitels, dan zou ik die termen willen voorleggen aan personen die bevoegd zijn om ze
op hun deugdelijkheid te toetsen en die ze dan ofwel andere bibliothecarissen zullen
aanbevelen ofwel zullen afwijzen. Wij hebben een woordenboek nodig dat leeft, dat
voortdurend bijgewerkt wordt door een commissie waarbij iedere bibliothecaris met zijn
terminologische problemen terecht kan.
Het beste en uitgebreidste Nederlandse vakwoordenboek voor boek en bibliotheek
Bibliotheekterminologie : Engels-Frans-Duits-Nederlands, (’s-Gravenhage, 1967), geeft de
namen van bijna 3.000 begrippen, maar met als enige "definitie” een schraal u.d.c.-nummer
en vreemde termen, die dan nog voorrang hebben, want de Nederlandse benaming staat
onderaan, en sommige Nederlandse benamingen zijn niet altijd erg bruikbaar. (Moeten
Vlamingen en Nederlanders nu toch altijd vertalen en koeterwalen ?). Dat woordenboek
is bovendien al zeven jaar oud, werd nooit verbeterd noch bijgewerkt en is nog altijd het
jongste.
Op haar laatste vergadering, in oktober 1974 te Utrecht, heeft de "Sectie Bibliotheekwezen”
van de "Algemene conferentie der Nederlandse letteren” vergeefs gezocht naar bibliothe-
carissen die het wilden bijwerken. Dit zou dan betekenen dat het niemand iets kan schelen
of Nederlandse en Vlaamse bibliothecarissen hun gedachten over machine-leesbaar
catalogiseren, over universele bibliografische controle, over geschaard catalogiseren, over
een internationaal genormaliseerde titelbeschrijving en zelfs over doodgewoon ouderwets
ambachtelijk bibliotheekwerk al of niet kunnen verwoorden in een voor Nederlandse en
Vlaamse collega’s en ook bibliotheekgebruikers heldere, begrijpelijke taal.
Ik hoop dat die bovengenoemde "Sectie Bibliotheekwezen" slecht gezocht heeft en dat
iemand dat zal bewijzen met ons een goed Nederlands woordenboek van bibliotheektermen
te bezorgen, zo vlug mogelijk, want we hebben het hard nodig.
Bibliotheekgids
Jg. 51 — Nr. 1
1975
/
33 |