| Full text |
=»
ze Over het beloonen en ffraff en
gaans het meeste gebruikt, deels uit onkundeg
en deels ook, om dat zij voor hun, die zich
door de eigenliefde laten befturen, de gemakke=
lijkfte zijn. Dit zijn zij, bij woorbeeld, voor
den tragen, die zich door dezelve van alle moeie
te tot nadenken waant ontheven te zien; voor
den driftigen, om dat zij met de natuurlijke uite
barstingen zijner hartstogt overeenftemmen, en;
eindelijk „ voor den ongeduldigen , vermits zij
voor beim de gefchiktfte zijn, om fpoedig uit-
wendige uitwerkfelen te. weeg te brengen. On-
dertusfchen moet men-zich van dezelve zeer
fpaarzaam, en niet, dan na een rijp overleg,
bedienen, en wel
Vooreerst ‚4; om dat men moejelijk in dezen
„, het voorbeeld van cop kan volgen.” Dit is
voor ons in vele opzigten ten uiterfte bezwaara
lijk , inzonderheid ten aanzien van derzelver keu-
ze, waarvan het heilzame of fchadelijke gevolg
zoo zeer afhangt. Van dit laatfte zullen wij
nader fpreken, en hier alleen een voorbeeld van
de fchadelijkheid eener verkeerde keuze, ten aans
zien der ftellige belooningen en ftraffen, opge-
ven. Dikwijls bezigt men iets tot eene ftraf , zoo
als het bidden, het dienstbetoon aan anderen
enz., hetgene, op zich zelven befchouwd, ter
bevordering van waar geluk gefchikt is , en daarom
den kinderen als iets goeds en eerbiedwaardigs
behoorde te worden voorgefteld; terwijl men ,
aan den anderen kant, zoodanige dingen tot bes
fooningen uitkiest, zoo als lediggang, lijfsfieraad
en foortgelijken welke hunne gelukzaligheid
ondermijnen, en waarvan hun hart dus veeleer
moest worden afgetrokken. Inderdaad, zulk
eene dwaze keuze is ten uiterfte {chadelijk, ver-
mits
? |
